فیروز نادری درگذشت | علت فوت فیروز نادری چه بود؟

«فیروز نادری» هفته گذشته‌ در شبکه اجتماعی فیسبوک با انتشار عکسی از خودش بر تخت بیمارستانی، نوشته بود که به علت افت ناگهانی ضربان قلب، از حال رفته و در پی برخورد سرش به دیوار و جابه‌جایی مهره گردن، نخاعش آسیب دیده است که این امر باعث شده، وی از گردن به پایین فلج شود.

بنابر اخبار دریافت شده، در بیانیه‌ای که روز جمعه به زبان انگلیسی در حساب‌های توییتری و ایسنتاگرام دکتر نادری منتشر شده آمده است: «با نهایت اندوه، درگذشت دکتر فیروز نادری در روز جمعه نهم ژوئن را اعلام می‌کنیم. «فیروز» در ساعات آخر زندگی، مثل باقی زندگی، از عشق و ستایش عزیزانش برخوردار بود. اطلاعات درباره مراسم یادبود زندگی فوق‌العاده او در زمان مناسب اعلام خواهد شد.»

مرحوم دکتر نادری متولد شیراز و ۷۷ ساله بود. وی که به عنوان یکی از مدیران ارشد سازمان فضایی ناسا، نقشی کلیدی در تعیین راهبردها و نظارت بر کل طرح‌ها و ماموریت‌های یکی از مهمترین مراکز فضایی این سازمان بر عهده داشته در سال ۱۳۲۵ در شیراز متولد شده و تحصیلات ابتدایی و متوسطه‌اش را در شیراز و تهران گذرانده بود.

وی در سال ۱۹۶۴ به آمریکا رفت و تحصیلات کارشناسی خود را در دانشگاه ایالتی "آیوا" و کارشناسی ارشد و دکتری مهندسی الکترونیک را در دانشگاه "کالیفرنیای جنوبی" پشت سرگذاشت.

دکتر نادری، پس از پایان تحصیل به ایران بازگشت و مدتی نیز در مرکز «سنجش از دور ایران» فعالیت کرد.

وی از حدود ۳۶ سال پیش همکاری خود را با ناسا آغاز کرد و در این مدت مشاغل فنی و مدیریتی متعددی را در زمینه ماهواره‌های مخابراتی متحرک، رادارهای سنجش از دور، رصدخانه‌های تحقیقاتی اختر فیزیک و اکتشاف مریخ و سایر اجرام منظومه شمسی برعهده داشت.

دکتر نادری، فروردین ماه ۱۳۷۹ در شرایطی که چندین ماموریت متوالی ناسا در پرتاب فضاپیما به سوی مریخ با شکست مواجه شده بود، به مدیریت برنامه‌های اکتشافات مریخ منصوب شد و توانست طی حدود چهار سال، سه ماموریت مهم از جمله پرتاب دو کاوشگر مریخ‌نورد «روح» و «فرصت» را با موفقیت اجرا کند.

گفتنیست، این دانشمند ایرانی در پی این موفقیت درخشان در اسفند ماه ۱۳۸۳ به سمت معاون و مدیر ارشد برنامه‌ریزی مرکز JPL (آزمایشگاه پیشرانش جت) - از مهمترین مراکز فضایی ناسا - منصوب شده و در سمت جدید به عنوان مسئول طراحی برنامه‌ها و راهبردهای مرکز، تجاربش در ماموریت‌های مریخ را در مطالعه سایر بخش‌های جهان از زمین تا کهکشان‌های دور به کار بست.

وی همچنین مسئولیت طراحی چشم‌انداز راهبردی پنج تا ۲۰ ساله JPL را برعهده داشت.

دکتر نادری طی نزدیک به چهار دهه همکاری مستمر با ناسا به دلیل عملکرد درخشان علمی و مدیریتی به دریافت عالی‌ترین نشان علمی این سازمان (the Distinguished Service Medal) و نشان‌های متعدد دیگر از جمله نشان فن‌آوری فضایی Hall of Fame، جایزه Aviation Week ۲۰۰۴ Aerospace، نشان افتخار جزیره الیس (Ellis Island) سال ۲۰۰۵ - به دلیل همکاری‌های گسترده علمی که به غنی‌تر شدن فهم جامعه منجر شده - و همچنین جایزه "ویلیام راندولف لولاک دوم" انجمن فضانوردی آمریکا نایل آمد.