به گزارش خبرنگار رصد ورزشی: محمدرضا حیاتی درباره واکنش صداوسیما به مصاحبه جنجالی اخیرش:
* بالاخره ممکن است شخص آقای علی عسگری، مدیر خبر ، معاون سیاسی و دیگر دوستان از حرف من نارحت شده باشند ولی هر حرفی زدم فقط از روی صداقت و حرف دلم و مردم بوده است.
* از آن روز به بعد تلویزیون نرفتهام. تماس گرفتند گفتند فعلا نیایید.من هم گفتم چشم. عرض کردم من که بازنشسته شدم و همان موقع هم قبل از دستور شما تقاضا کردم اگر امکان دارد دیگر نباشم.
* اگرچه مردم و صداوسیما را دوست دارم و دو سوم عمرم را در صداوسیما گذراندهام. چطوری میتوانم چنین جایی را دوست نداشته باشم. (بغض) ولی بالاخره باید روزی دل کند.
* دو مسئله سالها من را زنده و سر حال نگه داشته است؛ یکی خود رسانه و یکی ارتباطی است که با مردم دارم. هیچ چیز جای این را نمیگیرد که با مردم در تماس باشی. من هر جا میروم مردم مشکلاتشان را میگویند و فکر میکنند من میتوانم کاری کنم. من فقط میخوانم و بعضی وقتها اشک میریزم.
* تلویزیون خیلی از مجریان و گویندگان خود را از دست داده در حالی که باید از کسانی که روی آنها سرمایه گذاری کرده است و آنها را به اینجا رسانده استفاده بهینه کند نه این که یک مجری راحت کنار گذاشته شود.
* خدا شاهد است ظاهر و باطن من همیشه همین بوده است و اصلا روی دیگر ندارم که میگویند حیاتی میخواهد آن را نشان دهد.
* در صورتی که اگر میخواستم از کار و موقعیتم استفاده کنم، بهراحتی میتوانستم. در این سالها در مراسم و همایشهای مختلف پیش روسای جمهور، وزرا، نمایندگان مجلس و مسئولان بودهام اما هیچ خواستهای نداشتم.//روزنامه هفت صبح
محمدرضا حیاتی متولد 27 دی 1334 در آبادان ، گوینده خبر صدا و سیما است
فارغ التحصیل لیسانس رشته علوم سیاسی از دانشگاه آزاد اسلامی می باشد که دو پسر دارد و حالا بازنشسته شده اما هر از گاهی جنجال به پا می کند
در یک خانواده پر جمعیت جنوبی با هفت خواهر و یک برادر به دنیا آمد
با نوشتن در مطبوعات شروع کرد تا اینکه سال 1360 وقتی 26 ساله بود توسط یکی از گویندگان قدیمی بخاطر تن صدایش به رادیو معرف شد
بعد از تست ابتدا وارد بخش نمایشی شد تا اینکه مدتی بعد در حوزه گویندگی خبر درخواست داد و بعنوان گوینده خبر ساعت 10 شروع بکار کرد
من به اجرا و گویندگی علاقه داشتم ، خودم هم احساسم این بود که می توانم در این کار موفق باشم و بخش های دیگر را هم امتحان کرده بودم
نه اینکه در جاهای دیگه موفق نباشم اما دلم با گویندگی خبر بود و با برنامه های ضبط شده ارتباط برقرار نمی کردم
تقریبا از سال 1361 اکثر خبرهای تاریخ معاصر انقلاب ایران و جهان را من خواندم به همین دلیل برای مردم چهره آشنایی شدم
خبر حلت حضرت امام (ره) هم شرایط بطوری رقم خورد که در نهایت من باید آن خبر را می خواندم