دنیزلی و فرگوسن در خدمت کالدرون!

دنیزلی: پایان تورنمنت مهم‌تر است

مصطفی دنیزلی چند دوره در فوتبال ایران کار کرده و همین فرصت خوبی بوده تا با دیدگاه‌هایش آشناتر شویم. او که قبل از دوره کهولت فعلی یک مربی جذاب و خوش‌فکر به شمار می‌آمد، یک عبارت مهم داشت که از آن به‌عنوان فلسفه فوتبالش یاد می‌‎‌کرد. دنیزلی همیشه می‌گفت: «شروع یک بازی شاید مهم باشد، اما پایان آن مهم‌تر است. همینطور آغاز یک تورنمنت اهمیت دارد، اما باز پایان آن مهم‌تر است.» شاید با همین فلسفه بود که آقا مصطفی استاد کام‌بک زدن و تبدیل شکست به پیروزی لقب گرفت. داربی 74تهران با هت‌تریک ایمون زاید بهترین مثال در این مورد است. نگاه دنیزلی به مسابقات هر فصل هم همینطور بود. او زمانی که در لیگ ششم هدایت پرسپولیس را بر عهده داشت، ابتدا به شکل چشمگیری از رقبا عقب افتاد، اما در مقطع پایانی فصل نه‌تنها آن فاصله 12امتیازی مشهور با استقلال را جبران کرد، بلکه چیزی نمانده بود ناباورانه تیمش را قهرمان کند. حالا هم کالدرون همان راه را می‌رود. او تیمی که هفته ششم با شکست در نیمی از مسابقاتش در رتبه هفتم جدول قرار داشت را در پایان هفته شانزدهم با 3امتیاز اختلاف صدرنشین کرده است؛ این یعنی مبارزه هدفمند، یعنی فلسفه.

فرگوسن: بازی‌های کوچک هم 3امتیاز دارند

بسیاری از مفسران عقیده دارند یکی از دلایل موفقیت حیرت‌انگیز و طولانی‌مدت الکس فرگوسن در منچستریونایتد این بود که او ارزش کسب پیروزی در مسابقات کوچک‌تر را به خوبی می‌دانست. زیاد پیش می‌آمد که تیم سر الکس در مسابقات بزرگ بازنده شود، اما در پایان همان فصل باز هم جام قهرمانی روی دست شاگردان او بالا می‌رفت. خودش بارها جملاتی شبیه این به زبان آورد: «اشتباه مردم این است که فکر می‌کنند بازی با چلسی یا آرسنال 6امتیاز دارد و پیروزی برابر رقبای کوچک 2امتیاز. درحالی‌که همه بازی‌ها 3امتیازی هستند. این یک واقعیت ساده است، اما اهمیت خیلی زیادی دارد.» و حالا داستان گابریل کالدرون است؛ مردی که تیمش به تراکتور، سپاهان و شهرخودرو باخت، اما با خلق یک رکورد عجیب و معدل امتیازگیری «2.12» قهرمان نیم‌فصل شد. پرسپولیس کالدرون همه تیم‌هایی را که باید می‌برد برد و امتیاز مفت از دست نداد. شاید تنها غفلت سرخپوشان، پنالتی از کف رفته دقیقه 90 برابر ماشین‌سازی بود که اگر به ثمر می‌نشست، حالا اختلاف این تیم را با نزدیک‌ترین تعقیب‌کننده‌اش به عدد عجیب 5می‌رساند. بله؛ حق با فرگوسن بود: «این یک واقعیت ساده است، اما اهمیت خیلی زیادی دارد.»