به گزارش رصد ورزشی: علی دایی بهترین گلزن تاریخ تیم ملی ایران بهشمار میرود. علی دایی اسطوره فوتبال ایران سابقه حضور در لیگهای ستارگان قطر، امارات و بوندسلیگا آلمان را هم در کارنامه دارد. علی دایی پس از محسن صفایی فراهانی به عنوان دومین ایرانی عضو کمیته فنی فیفا بهشمار میرود. علی دایی نخستین بار در سال ۱۳۷۲ به عنوان بازیکن جانشین در مقابل پاکستان در جام اکو برای تیم ملی به میدان رفت. علی دایی در ۱۴۸ بازی، بیش از ۱۰۰ گل (بر اساس آمار برنامه نود ۱۰۷ گل، و بر اساس آمار فیفا ۱۰۹ گل) برای تیم ملی ایران به ثمر رساندهاست و رکورد دار گلزنی در رده ملی میباشد.
علی دایی در این خصوص اظهار کرد: آتشنشانها همیشه مفهوم رشادت را برای من زنده میکنند. وقتی اتفاقی رخ میدهد، من مطمئن هستم که از گروهی کمک دریافت میکنم. آتشنشانی در بین نهادهایی قرار دارد که نمیتوان منکر آن شد.
علی دایی باوجود بازیهای خوب در دوران جوانی، در سالهای پایانی (مخصوصا در بازیهای جام جهانی فوتبال ۲۰۰۶) مورد انتقاد برخی از کارشناسان فوتبال، طرفداران و مطبوعات قرار گرفت. پافشاری برانکو ایوانکوویچ در استفاده مداوم از وی در تیم ملی از محبوبیت وی کاست. اما پس از چندی، موفقیت وی در باشگاه سایپا و قهرمانی او به عنوان بازیکن و سرمربی در لیگ برتر باعث شد تا دوباره توجه همگان را به خود جلب کند.
همچنین با آغاز سرمربیگری در تیم ملی، دایی بار دیگر آماج انتقادات قرار گرفت. او به دلیل «دوشغله» بودن (سرمربی همزمان تیم ملی و تیم سایپا) مورد انتقادات تندی قرار گرفت. ارائه لیست بازیکنان دعوت شده به تیم ملی یکی دیگر از دلایل انتقادات از دایی بود. منتقدان او وجود ۵ بازیکن از باشگاه سایپا که در ردههای میانی جدول لیگ برتر قرار داشت، عدم حضور بازیکنی از تیمهای خوزستانی (فولاد خوزستان، استقلال اهواز، صنعت نفت آبادان) و نیز عدم دعوت از برخی بازیکنان بزرگ ایرانی مانند مهدی مهدویکیا و علی کریمی را مورد انتقاد قرار میدادند.
دایی در اعتراض به سخنان محمد مایلیکهن سرمربی سابق تیم ملی فوتبال ایران از وی شکایت کرد. دادگاه روز دوشنبه ۹ اردیبهشت سال ۱۳۸۷ خورشیدی با حضور وکیل دایی و مایلیکهن برگزار شد. مایلیکهن بر مواضع قبلی خود و انتقادات از دایی پافشاری کرد. دادگاه محمد مایلی کهن را بمدت یک سال از مصاحبه با رسانهها محروم اعلام کرد. در پی شکایت علی دایی از مایلیکهن، دادگاهی بدوی در ۲۸ مرداد ۱۳۹۳، وی را به ۴ ماه حبس تعزیری و پرداخت ۱۰۰ هزار تومان جزای نقدی، محکوم کرد. این رأی در دادگاه تجدید نظر نیز تأیید شد. وی در در تاریخ ۲۰ آبان همان سال، برای اجرای حکم با دستبند به اوین منتقل شد.[۱۶۲] بلافاصله بعد از انتقال مایلی کهن به زندان اوین، محمود گودرزی وزیر ورزش و جوانان به معاونت حقوقی این وزارتخانه دستور پیگیری آزادی محمد مایلی کهن را صادر کرد. دایی نهایتاً در ۲۱ آبان ماه و با واسطهگری بسیاری از شخصیتها همچون علی پروین با نوشتن نامهای رضایت داد مایلی کهن از زندان آزاد شود.
پس از بازی پرسپولیس و سپاهان در نیم فصل اول مسابقات لیگ برتر در فصل ۹۳–۱۳۹۲ که به میزبانی سپاهان برگزار شد و در طی آن داور مسابقه (محسن قهرمانی) در دقیقه دوم بازیکن پرسپولیس را اخراج؛ و یک پنالتی به نفع سپاهان اعلام کرد، دایی در کنفرانس خبری بعد از بازی بیان کرد: «میدانستیم که قهرمانی قرار است در این مسابقه آن طرفی (به سمت سپاهان) غش کند.» دایی همچنین خطاب به قهرمانی اعلام کرد: «آقای قهرمانی من شماره تلفنها و شماره حسابها را نمیدانم. اگر تو داوری من پروفسورای داوری دارم.» در پی این اتهام و با توجه به مستنداتی که طرفین ارائه دادند، پس از ۴ ماه حکم پرونده اعلام شد که بر اساس آن محسن قهرمانی از روابط ناسالم مالی بین تیم داوری با باشگاه سپاهان تبرئه شد اما به دلیل دریافت مبالغی از باشگاه راهآهن از طریق محمدرضا مولایی (مربی بدن سازی تیم در زمان مربیگری علی دایی در این باشگاه) به مدت ۸ ماه از داوری محروم شد.
در حکم نهایی کمیته انضباطی آمدهاست: «با بررسی کامل و تحقیق از افراد مرتبط با موضوع، مشخص شد که مرتضی کریمی (داور فوتبال) با انگیزههای نامشروع ضمن ایجاد ارتباط با محسن قهرمانی و برخی مقامات باشگاه راهآهن (که به واسطه حضور محمدرضا مولایی در باشگاه راهآهن انجام گردیده) زمینه را برای دریافت مبالغی از باشگاه مذکور فراهم کردهاست، به نحوی که با انتقال درخواست قهرمانی توسط محمدرضا مولایی به عوامل باشگاه راهآهن، نتیجتاً به دستور رستم زندی سرپرست باشگاه راهآهن مبلغ بیست میلیون ریال توسط مسعود اکبری (عکاس باشگاه راهآهن) به حساب اعلامی محسن قهرمانی واریز میشود.
در این حکم نیز علی دایی که از رفتارهای خلاف قانون برخی عوامل وقت باشگاه راهآّهن مطلع شده لکن علیرغم برخورد شخصی و مخالفت با موضوع، مطابق تأکید قانونی مقررات اخلاقی فیفا، آن را به موقع به اطلاع مراجع ذیصلاح قانونی نرساندهاست، قصور نموده و به استناد بند ۱ ماده ۲۱ و شق الف ماده ۶ قانون اخلاق فیفا مصوب سال ۲۰۱۲ میلادی به ایشان تذکر داده میشود که از این پس به تکالیف قانونی خود عمل کند.»
در ادامه این حکم افراد دیگری از باشگاه راهآهن مرتبط با پرونده، با حکم محرومیت مقطعی (چند ماهه تا چند ساله) و جریمه مالی و توبیخ کتبی محکوم شدند.
علی دایی در سال ۱۳۴۸ در اردبیل و درمحله خیرال متولد شد. در سال ۱۳۶۶ در رشته مهندسی عمران در دانشگاه شریف پذیرفته شد، اما به دلیل بازی فوتبال در گزینش ورود به دانشگاه رد شد. همان سال در رشته مهندسی کشاورزی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران جنوب هم قبول شد و دو ترم هم به دانشگاه رفت؛ ولی در سال ۱۳۶۷ دوباره در کنکور شرکت کرد و اینبار بدون آن که گزینش گریبانگیرش شود در رشته مهندسی متالورژی دانشگاه صنعتی شریف پذیرفته شد و لیسانس خود را بهمن ماه سال ۱۳۷۱ از همان دانشگاه دریافت کرد. او تحصیلات خود را در مقطع کارشناسی ارشد تربیت بدنی دانشگاه آزاد ادامه داد.
دایی متأهل است و یک دختر به نام نورا دارد. او اکنون ساکن محله شهرک غرب در تهران است.علی دایی گرداننده چندین شرکت بزرگ، چند فروشگاه، کارخانه تولیدی پوشاک ورزشی و عضو اتاق بازرگانی تهران است. دایی علاوه بر کارهای پوشاک ورزشی در ساختمانسازی نیز فعالیت دارد و برجهایی را در شمال تهران ساختهاست. علی دایی در شهرک گلستان شهر زادگاهش (اردبیل) یک مدرسه در مقطع متوسطه (هنرستان کار و دانش) به نام ابوالفضل دایی (پدرش) و چند مدرسه دیگر ساختهاست و از خیرین مدرسه ساز اردبیل بهشمار میرود.
منبع: خبر ورزشی