گلی که فرشاد احمدزاده کوتاه‌قامت به استقلال زد، نمادی از آشفتگی خط دفاعی استقلال در تمام سال‌های اخیر بود. گلی که تیمی مثل پرسپولیس یا نمی‌خورد یا کمتر می‌خورد. پرسپولیس در تمام ۴، ۵ سال گذشته گل ‌مفت کم خورد،‌ درست برخلاف استقلال که هم زیاد گل می‌خورد و هم گل‌های عجیب می‌خورد. کافی است یک‌بار دیگر سه گلی که استقلال در فینال جام حذفی از تراکتور خورد را بررسی کنید تا به صحت این ادعا پی ببرید.

اگر شجاع خلیل‌زاده در پرسپولیس می‌ماند مسلماً یحیی، سیدجلال را روی نیمکت می‌نشاند اما حالا همان سیدجلال ۳۸ ساله بازی می‌کند،‌ دفاع پرسپولیس را می‌بندد و تازه پاس گل هم می‌دهد (روی صحنه‌ای که کنعانی‌زادگان پنالتی گرفت) در واقع مدافعان پرسپولیس نه‌تنها به حامد لک کمک می‌کنند بلکه در گلسازی هم دست تیم‌شان را می‌گیرند، هرچند حامد لک هم خیلی کم‌اشتباه‌تر از حسینی است.

یکی از مهمترین تفاوت‌های پرسپولیس و استقلال در همین خط دفاعی است. جایی که استقلال بد و زیاد گل می‌خورد و بازی‌های برده را مثل بازی اهواز می‌بازد اما پرسپولیس خیلی سخت دروازه‌اش باز می‌شود. تیم گل‌محمدی با همین فرمول (سخت‌ گل خوردن) تا فینال آسیا رفت و شاید ۲۹ آذر قهرمان هم بشود. آنها در آسیا و در هفته‌های پایانی که کل مسابقات در قطر بود فقط دو گل از روی نقطه پنالتی دریافت کردند اما استقلال در آسیا هم از تیمی مثل پاختاکور دو گل خورد و حذف شد. همان‌طور که در لیگ دو گل از فولاد و در فینال جام حذفی ۳ گل از تراکتور خورد و بازی‌های حساسی را از دست داد.

محمود فکری مادامی‌که مشکل ساده گل خوردن استقلال را حل نکند، موفق نمی‌شود. در این راه به‌نظر می‌رسد از همین هفته سوم رشید مظاهری باید درون دروازه قرار بگیرد و زوج اصلی خط دفاعی استقلال هم زودتر مشخص شوند. این حجم از اشتباه در خط دفاعی استقلال در حالی است که آبی‌ها مدافعان گرانقیمتی هم دارند که بعضی‌های‌شان در همین فصل نقل و انتقالات رکورد قراردادها را شکستند!