دربی، در واقع یک مسابقه فوتبال بین دو تیم حریف است که اغلب در یک شهر یا منطقه قرار دارند و این بازیها معمولاً به عنوان مهمترین مسابقات فوتبال در آن منطقه تلقی میشوند. دربی نه تنها در جنوب آمریکا، بلکه در سراسر جهان بسیار مشهور هستند. به عنوان مثال، "دربی منچستر" بین دو تیم محلی منچستر یونایتد و منچستر سیتی برگزار میشود و از بازیهای مهم لیگ انگلیس به شمار میرود. بازی دربی معمولاً با شعوری شدید همراه هستند و برخی از حریفیهای فریقهای مختلف در این بازیها به صورت شخصی و احساسی میپردازند.
دربی برگشت در حالی یکشنبه هفته آینده برگزار میشود که گمانهزنیهای زیادی در این خصوص شده است.
خیلیها دوست دارند که بدانند یحیی گل محمدی یا ریکاردو ساپینتو قرار است در این دربی با چه شیوه و روشی برابر رقیب سنتی صف آرایی کنند.
یک منبع موثق و نزدیک به تیم پرسپولیس خبر داد که شاید یحیی گل محمدی در دربی برگشت با سیستم ۰-۴-۶ یا بدون مهاجم بازی کند. سرمربی پرسپولیس در دیدار رفت نیز با این سیستم همه را متعجب کرد! بازی بدون مهاجم نوک یا همان ۰-۴-۶ معروف سیستمی بود که گواردیولا در بارسلونا، بایرن مونیخ و سیتی انجام داد و تیمهایی مثل اسپانیا و آلمان هم از این روش بهره میبردند.
پرسپولیس در دربی رفت نیز بدون مهاجم نوک وارد زمین شد. درغیاب یورگن لوکادیا که از ایران رفته بود، نه خبری از عبدی بود نه پاکدل اما عالیشاه و ترابی بهعنوان مهاجمانی که مهاجم نبودند در ترکیب قرار گرفتند. سورپرایز یحیی اما بازی دادن به وحید امیری در پست هافبک چپ بود. در حالی که همه فکر میکردیم امیری دفاع چپ باشد؛ یحیی روی قابلیتهای تهاجمی بازیکن ملیپوشش که در ۵۴ روز گذشته فقط مقابل نیکاراگوئه و سپاهان بازی کرده بود دل بست که اتفاقاً انتخاب خوبی هم شد. امیری در پست هافبک چپ رابط خوبی در فاز انتقال از دفاع به حمله بود اما سر آخر باز هم دفاع چپ رفت تا تیم در فاز حمله زور بیشتری پیدا کند.
ایراد اساسی پرسپولیس در آن دربی جایی بود که با بازی باکیفیتتر گل خورد و در آستانه شکست بود. در نمای کلی فوتبال پرسپولیس از حیث انتقال توپ از دفاع به حمله، گردش و چرخش و مالکیت بهتر و برتر از حریف بود اما تیم یحیی درست در زمانی گل دوم را خورد که بهتر از حریف بازی میکرد. پرسپولیس در نیمه نخست و فقط در یکی دو مقطع ۵ دقیقهای بازی را از دست داد و در آن مقطع گل خورد و البته یکی دو موقعیت خوب به حریف داد. در نیمه دوم اما پرسپولیس وقتی گل خورد که بهتر از حریف کار میکرد. پرسپولیس در این بازی حدود ۳۰۰ پاس بیشتر از حریفش داد (۶۳۲ به ۳۴۴) و متعاقب این آمار مالکیت بیشتری نسبت به حریف داشت (۶۲.۴ به ۳۷.۶ درصد)، دقت پاس تیم یحیی هم بهتر از استقلال بود (۸۳.۴ به ۷۰.۳) اما در نبردها کمی کم آورد (۴۸.۸ به ۵۱.۲ درصد) اما برخلاف آمار بازیهای قبل بیشتر از استقلال شوت زد (۸ به ۵) ولی مثل همیشه شوتها بیدقت بود و تعداد شوتهای در چهارچوب چیزی نبود که از این تیم انتظار می رفت.
حالا با بازگشت محمد عمری به ترکیب اصلی به نظر می رسد یحیی گل محمدی به فکر فرو رفته باشد که برای کنترل خط میانی و مهاجمان خطرناک استقلال، خط میانی تیمش را فشرده تر کرده و توپ و میدان را به دست بگیرد.
یحیی گل محمدی در نیم فصل اول نیز در چند نوبت دیگر بدون مهاجم بازی کرد و از قضا نتیجه هم گرفت!