این متهم که مهرداد نام دارد، بعد از دستگیری گفت: دوچرخهدزدیدن خیلی راحت است؛ چون مردم به اندازه خانه و خودروهایشان از آنها مراقبت نمیکنند و همیشه دمدست آنها را رها میکنند. من در کوچهها پرسه میزنم و وارد پارکینگها و خانههایی میشوم که درشان باز است.
این روزها همه بچهها دوچرخه دارند؛ چیزی که من هیچوقت نداشتم. مهرداد با اشاره به وضعیت خانوادگیشان بیان کرد: پدرم سالهاست مریض است و خانهنشین. دو بردار بزرگترم کار میکنند و خرج خانواده را میدهند، اما من معتاد شدم و برای خرج موادم خودم باید درآمد کسب میکردم.
او افزود: چند ماه در یک مکانیکی کار کردم و شاگرد بودم، اما با این پولها نمیتوانستم هم کمکخرج باشم و هم خرج موادم را دربیاورم؛ برای همین فکر کردم با دزدی، خیلی راحت و زود میتوانم پول کافی به جیب بزنم. این متهم گفت: دوچرخهها را میدزدیدم و سریعا برای فروش به ضایعاتیهای محله اتابک میبردم تا کسی من را با دوچرخه نبیند. او افزود: هر دوچرخه را ۵۰۰ هزار تومان تا یک میلیون تومان میفروختم و با پولش چند روزی راحت زندگی میکردم.
این سارق درباره آخرین سرقت خود اظهار کرد: در حال پرسیزنی بودم که دیدم در یک خانه باز است و یک دوچرخه نزدیک در پارک شده است. به نظر نمیرسید کسی آن اطراف باشد و انگار پسربچهای دوچرخهاش را بدون قفل رها کرده و رفته دنبال بازی؛ برای همین سریع به داخل آن خانه رفتم و پس از دزدیدن دوچرخه فرار کردم. مهرداد بیان کرد: نمیدانم چطور دستگیر شدم؛ چون همیشه ماسک میزدم و چهرهام را میپوشاندم، اما انگار از فیلم دوربینها شناسایی شدهام. این متهم با سرقت نزدیک به 10 دوچرخه، به مراجع قضائی تحویل داده شد.
منبع: شرق