پرسپولیس یحیی نسبت به بازی مقابل النصر، پیشرفتهای تاکتیکی زیادی داشت؛ همچنین زمین هموار و مخملی ورزشگاه عبدالله بن خلیفه، کمک فراوانی به قرمزهای پرسپولیس در برد بازی کرد. اما آیا الدحیل، همان الدحیل ترسناک چند فصل پیش بود؟ آنچه میتوان از تحلیل تاکتیکی تیم الدحیل رقیب پرسپولیس برداشت کرد این است که تیم هرنان کرسپو، به پختگی لازم برای موفقیت در لیگ قهرمانان آسیا و مقابل پرسپولیس نرسیده؛ در واقع ایراد اصلی و انگشت اتهامات، به سوی هرنان کرسپو است نه خوب بودن پرسپولیس.
شاگردان کرسپو در بازی مقابل استقلال تاجیکستان هم نتوانستند با دست پُر، تاجیکستان را ترک کنند و تنها به یک امتیاز بسنده کردند. الدحیل به قدری ضعیف کار کرده که مدیران این تیم، برای تغییر مربی دست به کار شدند. کریستوف گالتیه، سرمربی سابق پی اس جی و لیل، گزینه مورد نظر تیم الدحیل است و باید دید که آیا ورود گالتیه، تیم را از حیث نتیجه، دچار دگرگونی میکند یا خیر.
توقعات کارشناسان فوتبال از تیم الدحیل برای رویارویی با پرسپولیس بسیار زیاد بود. با وجود اینکه الدحیل از لحاظ مهره، برتری مطلقی داشت و کوتینیو، معز علی و اولنگا، مثلث مخوفی را در خط حمله الدحیل تشکیل داده اند، اما پرسپولیس، درخشان ظاهر شد و ثابت کرد که برای برد و پیروزی، تفکرات مربی بر بازیکنان داخل زمین، ارجحیتی واضح و مشخص دارد. دقیقا همان اتفاقی که در دیدار نوبهار ازبکستان و الهلال رخ داد و آبیهای شهر ریاض، با در اختیار داشتن بهترین ها، در دقیقه صدم، بازی باخته را با یک مساوی عوض کردند و به تساوی کشاندند. باید قبول کرد که الدحیل فعلی، هیچ شباهتی به تیم سالهای گذشته خود ندارد و به همین علت، مدیران این تیم دوست دارند هر چه زودتر، مربی آرژانتینی را از کار برکنار و با گالتیه، نتایج بهتری در لیگ قهرمانان آسیا کسب کنند.
شاید تیمهای استقلال تاجیکستان و النصر، حریفان سر سختتری برای پرسپولیس محسوب شوند. الدحیل بر عکس نام و ظاهرش، آنچنان رقیب مشکلی برای سایر تیمها نیست!