نقد و برسی فیلم ما یک روح داریم ( We Have a Ghost) | دیوید هاربر در نقش یک روح!

به گزارش رصدورزشی  : کریستوفر لندون که بیشتر با کارگردانی دو قسمت از فیلم Happy Death Day، فیلم Freaky و فیلم Paranormal Activity: The Marked Ones حالا در همکاری با نتفلیکس به سراغ کارگردانی فیلم We Have a Ghost رفته است. این فیلم کمدی، ترسناک و فراطبیعی براساس داستان کوتاه ارنست اثر جف ماناو ساخته شده است که روحی به‌نام ارنست را دنبال می‌کند که یک خانه را تسخیر کرده است و توسط ساکنین جدید خانه کشف می‌شود.

ارنست حالا به‌لطف کانال یوتیوبی به سرعت شهرت پیدا می‌کند، اما زمانی‌که کوین به‌دنبال کشف حقیقت گذشته ارنست است، آن‌ها مورد هدف سازمان سیا قرار می‌گیرند. در فیلم We Have a Ghost شاهد حضور بازیگران شناخته شده‌ای مثل دیوید هاربر، بازیگر سریال Stranger Things و آنتونی مکی، بازیگر کاپیتان آمریکا جدید دنیای سینمایی مارول هستیم که درکنار جنیفر کولیج و چند بازیگر تازه‌کار به ایفای نقش پرداخته‌اند، اما فیلم ما یک روح داریم چقدر توانسته است به پتانسیلی که دارد نزدیک شود و به آن برسد؟

فیلم We Have a Ghost از همان دقایق ابتدایی پتانسیل‌های خوبی از خود نشان می‌دهد. ازطرفی وجود یک روح می‌تواند باعث خلق صحنه‌های بامزه‌ای شود و در مقابل می‌توان از آن صحنه‌های نسبتا ترسناکی که در خدمت صحنه‌های کمدی فیلم هم باشد، باشیم. کریستوفر لندون قبلا با فیلم Freaky تلاش کرده بود که یک فیلم کمدی اسلشری بسازد که تلاش نسبتا موفقی هم به‌لطف بازی درخشان کاترین نیوتون و وینس وان بوده است. اما ما در اینجا روحی داریم که صحبت نمی‌‌تواند بکند و بدین ترتیب کار ستاره اصلی فیلم به مراتب سخت‌تر است.

در بخش کمدی فیلم نقاط بالا و پایین زیادی دارد و نقطه اوج صحنه‌های کمدی فیلم جایی است که جنیفر کولیج وارد فیلم می‌شود و ارنست با بازی دیوید هاربر در تلاش است تا او و گروهش را بترساند. این بخش از فیلم دقیقا همان الگو و بخشی است که فیلم به آن نیاز دارد تا بتواند یک فیلم کمدی ترسناک یا به‌طور کلی یک فیلم اسپوکی یا شبح‌وار باشد. اما متاسفانه فیلم به‌جای ادامه دادن چنین الگوهایی بیشتر به سمت الگوهای به مراتب کلیشه‌ای‌تری رفته است.

ما از ابتدا می‌دانیم که اتفاق تلخی در مورد ارنست در گذشته رخ داده است و حالا شخصیت‌های اصلی داستان به‌دنبال یافتن راز گذشته او هستند. مشکل فیلم دقیقا در همین نقطه است که به‌راحتی می‌توان هر لحظه و قدم فیلم را پیش‌بینی کرد و فیلم می‌توانست ضمن جلو بردن داستان به شکلی که انتظارش را داریم، صحنه‌های شبح‌وارش را نیز حفظ می‌کرد تا فیلم از اون فضای کلی و جذاب نسبتا ترسناکش خارج نشود. اما مشخصا صحنه‌های جذابی هم فیلم مثل صحنه فرار ارنست از دست نیروهای پلیس را شاهد هستیم.

فیلم به‌طور کلی صحنه ترسناکی یا کلا صحنه‌ای که باعث شود بیننده حتی کمی دچار استرس شود، ندارد و حتی صحنه‌هایی مثل ترساندن جنیفر کولیج بیشتر بامزه و دارای ارجاعات جالب به دیگر فیلم‌های ترسناک است. به‌طور کلی فیلم We Have a Ghost پتانسیل تبدیل شدن به یک فیلم کمدی ترسناک را از دست داده و فرصت‌های ارائه صحنه‌های ترسناک و اسپوکی را به نفع صحنه‌های خانوادگی و عاشقانه فدا کرده است و این موضوع تا حد زیادی می‌تواند در مورد این فیلم ناامید کننده باشد.

فیلم ما یک روح داریم در هر حال چه در بخش کمدی و چه در بخش ارائه صحنه‌های ترسناک خیلی موفق عمل نمی‌کند و در میانه‌های راه هم دچار شک و تردید می‌شود که واقعا می‌خواهد چه فیلمی باشد و درنهایت گزینه‌ای که سازندگان فیلم انتخاب می‌کنند ارائه یک فیلم نوجوانانه تمام عیار بدون ذره‌ای خلاقیت و فکر زیاد است. در مجموع فیلم از نظر داستان حرف خاصی برای گفتن ندارد و کریستوفر لندون بیشتر از ارائه چند صحنه خاص و خوب کار خیلی متفاوت و جدیدی را ارائه نکرده است.

به‌طور کلی فیلم در بخش‌های زیادی ناامید کننده و پایین‌تر از انتظار عمل کرده است و فیلم می‌توانست کار نسبتا جالب‌تری باشد، اما فیلم دارای نکات مثبتی هم است که باعث می‌شود تا فیلم را تا پایان دنبال کنیم. درست است که ارنست نمی‌تواند حرف بزند، اما بازی دیوید هاربر دقیقا چیزی است که فیلم We Have a Ghost و شخصیت ارنست به آن نیاز دارد. دیوید هاربر درواقع اینجا واقعا نقش متفاوتی را بر عهده دارد و تا حد زیادی از آن قالب جیم هاپر سریال Stranger Things فاصله گرفته است.

اگرچه صحبت نکردن شخصیت ارنست می‌توانست به مشکل بزرگی در فیلم تبدیل شود، اما خیلی زود این موضوع باعث شد تا ما با روح نسبتا متفاوتی طرف باشیم که برای ارتباط مجبور است تا کارهای متفاوتی را انجام دهد تا بتواند منظور و هدف خود را به دیگران برساند. هرچند سازندگان فیلم می‌توانستن بیشتر از توانایی هاربر استفاده کنند، اما او تعامل خوبی با هر شخصیت در طول فیلم پیدا می‌کند و همچنین باعث می‌شود تا ارنست به شخصیت قابل لمسی در طول اتفاقات فیلم تبدیل شود و صرفا یک شخصیت بدون احساس که گذشته خودش را فراموش کرده است، نباشد.

بازی دیگر بازیگران فیلم We Have a Ghost قابل قبول است و ما نه خیلی شاهد بازی ناامید کننده یا ضعیفی هستیم یا نه حتی بازی را که فراتر از انتظار باشد شاهد هستیم و در مجموع عملکرد تیم بازیگری نه به شکلی است که ما را به تحسین وا دارد و نه به شکلی که باعث ایجاد لحظات عذاب‌آور و سختی برای دیدن صحنه‌های آن‌ها شود. البته بازی جنیفر کولیج نسبت به دیگر بازیگران این فیلم کمدی جالب‌تر است که بیشتر می‌تواند به‌خاطر نقش او در فیلم باشد که باعث شده است تا یکی از بامزه‌ترین و بهترین صحنه‌های فیلم را خلق کند.

البته انتظارات از آنتونی مکی کمی بالاتر است، اما در کل نقش او در فیلم خیلی جای مانور زیادی متاسفانه ندارد تا او بتواند کار خیلی خاصی را در طول اتفاقات فیلم انجام دهد. اما پایان‌بندی فیلم ما یک روح داریم نقطه قوت دیگر فیلم است. اگرچه کلیت پایان بندی فیلم قابل پیش‌بینی است و به‌راحتی می‌توان آن را حدس زد، اما لحظه پایانی فیلم می‌تواند انسانی‌ترین بخش فیلم باشد که بالاخره به نقطه‌ای می‌رسیم که بدون شک هرکسی دوست دارد تا فرصتی برای خداحافظی کردن داشته باشد.

البته زمانی‌که از شخصیت‌های منفی فیلم بخواهیم صحبت کنیم، وضعیت خیلی خوب نیست و بدون شک بدترین بخش فیلم را می‌توان به این بخش اختصاص داد. البته زمانی‌که از شخصیت‌های منفی فیلم صحبت می‌کنم، منظورم گروه CIA است که عملا نقش فوق کلیشه‌ای و اضافه‌ در اتفاقات فیلم دارند. در مقابل تام باور دیگر بازیگر نقش منفی فیلم است که اتفاقا با اینکه نقش تکراری دارد، اما شخصیتی به مراتب جذاب‌تر و جالب‌تری دارد؛ به‌خصوص اینکه شخصیتی مثل شخصیت‌های فیلم‌های اسلشری دارد.

فیلم We Have a Ghost درنهایت از تمام پتانسیل‌هایش به درستی استفاده نمی‌کند و به اثری متوسط تبدیل می‌شود، اما این فیلم کمدی درنهایت اثری نسبتا سرگرم کننده و قابل تماشا است که اگر فیلمی در برنامه ندارید، می‌تواند برای پر کردن زمان مناسب باشد. در هر حال اگر از طرفداران سری فیلم شکارچیان روح هستید، شاید فیلم We Have a Ghost بتواند یک گزینه نسبتا مناسب برای شما باشد.