به گزارش خبرنگار رصد ورزشی و به نقل از ورزش سه ؛ در این بازی بارها و بارها تیم نفت مسجد سلیمان روی ضد حمله و پشت خط دفاعی، احمد الجبوری سرعتی را صاحب توپ کرد و اگر این مهاجم موقعیت طلب بود می توانست در این بازی بیشتر از یک گل برای تیمش به ثمر برساند.
شجاع روی نیمکت؛چرا؟
سوال اساسی اینجاست آیا کالدرون به سبک بازی تیم نفت مسجد سلیمان آشنا نبود؟ آیا نمی دانست که تاکتیک این تیم در برابر تیم های بزرگ دفاع و ضد حمله است و پاس های سرعتی پشت دفاع می اندازد؟ اگر پاسخ این سوال ها مثبت باشد نباید شجاع خلیل زاده را روی نیمکت می نشاند به این خاطر که شجاع سرعتی ترین مدافع تیم پرسپولیس است و به طور حتم باید دراین بازی به کار گرفته می شد. چون در این صورت پاس های پشت دفاع را بهتر جمع می کرد. البته گلی که تیم نفت مسجد سلیمان به ثمر رساند روی ضربه ایستگاهی بود. ضربه ایستگاهی که علیزاده به زیبایی هر چه تمامتر آنرا تبدیل به گل کرد. هر چند موقعیت های احمد الجبوری تبدیل به گل نشد اما اینطور می شود قضاوت کرد خلق این موقعیت ها نفت مسجد سلیمان را به باور برد در برابر پرسپولیس رساند و در نهایت هم کارخودش را کرد و سه امتیاز شیرین در تهران و در استادیوم آزادی به دست آورد.
قلب خط دفاعی که دردرساز شد
در این بازی نفت مسجد سلیمان همان طور که اشاره شد بارها و بارها روی پاس های پشت دفاع برای احمد الجبوری ایجاد موقعیت کرد و جالب اینکه این موقعیت مدام تکرار می شد! بعد از یک یا دوبار انتظار می رفت کالدرون دست به بازیخوانی بزند و با تدبیر مانع از خلق دوباره این موقعیت ها شود اما دریغ از بازیخوانی. البته طبیعی بود شاهد این اتفاق نباشیم چون او در یک تصمیم اشتباه دست کم در این بازی؛ شجاع خلیل زاده را به روی نیمکت برد. احمد الجبوری اگر در این بازی باور قرار گرفتن در موقعیت را داشت به طور حتم می توانست نام خود را به عنوان یک گل زن ثبت کند اما او همه موقعیت ها را هدر داد تا در روزی که نفت خوب بود او روز بدش را سپری کند.