کاکتوس با ذخیره کردن آب و مواد غذائی بیشتر در بافت های خود قابلیت بردباری و سازگاری زیاد داشته و مخصوصأ در برابر خشکی و کم آبی بسیار مقاوم هستند. بیشتر کاکتوس ریشههای عمیقی داشته و ساقه شبکه مانندی دارند که بهعنوان منبع ذخیره آب عمل میکنند. ساقه کاکتوس توسط تیغهایی محافظت میشود کاکتوس برگهای خیلی کوچکی داشته و یا اصلاً برگ ندارند. عموم کاکتوس بذرهای بسیار ریز با قوه نامیه نسبتاً کوتاه دارند. عمدهترین تکثیر رویشی کاکتوسها روش قلمه زدن است.
اکثر این گیاهان را کاکتوس ها و یا دیگر گیاهان گوشتی تشکیل می دهند. این گیاهان در سرتاسر کره زمین از بیابان های خشک آمریکا و آفریقا تا انتهای قاره آسیا به چشم می خورند و عجیب اینکه شکل جالب و گل های لطیف و فوق العاده زیبا و رنگین این گیاهان بیش از حد دل انگیز باعث خیره شدن چشم انسان می شود.
در کشور ما ایران تا 30 ـ 40 سال اخیر گیاهان این گروه چندان مورد توجه نبود ولی اخیرأ همگام با مردم جهان، دوستداران و خواستاران بسیاری برای این گیاهان در کشور ما بوجود آمده و بر تعداد جمع آوری کنندگان و پرورش دهندگان این گیاهان افزوده شده است.
کاکتوس دارای گونه های بسیار مختلفی بوده که هر کدام از آن ها، ظاهری متفاوت دارند:
کاکتوس اپونتیا میکروداسیس «کاکتوس گوش خرگوشی»:
زیستگاه اصلی این گیاه کشور مکزیک است. این گیاه دو بالشتک به شکل گوش خرگوش دارد. این بالشتک ها پوشیده از تیغ های قهوه ای رنگ هستند.
این گیاه می تواند حدود ۶۰ تا ۹۰ سانتی متر رشد کند. اگر در تابستان، این گیاه به اندازه کافی در معرض نور قرار بگیرد، گل های سفید و میوه های بنفش رنگی را خواهد داد.
کاکتوس عید پاک
این کاکتوس بومی برزیل است و در اواخر زمستان و اوایل بهار گل می دهد. گل های آن به رنگ سفید، نارنجی و بنفش کم رنگ دیده می شود. تیغ های این گیاه بر روی یک دیگر انباشته شده اند و ظاهری منحصر به فرد به آن می دهند.
کاکتوس بشکه ای یا خمره ای
شکل این کاکتوس گرد و مدور است. در اطراف این گیاه شیارهایی وجود دارد که تیغ و خار از آنجا رشد کرده اند. این گیاه در ماه های اردیبهشت و خرداد گل داده که به رنگ قرمز یا زرد هستند.