داستان ویارئال؛ زیردریایی مخوف شهر 50 هزارنفری

به گزارش رصد ورزشی : دوشنبه گذشته ویارئال در ورزشگاه خود میزبان بارسلونا بود و در نهایت 1-4 بازنده شد اما این نمایانگر عملکرد ویارئال در فصل جاری نیست.

شاگردان خاویر کایه خا یکی از بهترین تیم های این فصل لالیگا بوده اند و به خصوص پس از شروع مجدد لالیگا توانسته اند نتایج خوبی از جمله پیروزی بر والنسیا را کسب کنند. ویارئال پس از 35 بازی در رده پنجم قرار دارد و در رقابت با سویا هنوز کورسوی امیدی برای رسیدن به سهمیه لیگ قهرمانان دارد.

ویارئال تیم شهری است که تنها 50 هزار نفر جمعیت دارد و در 60 کیلومتری شمال والنسیا واقع شده و یک شهر ساحلی در منطقه کاستیون محسوب می شود. در چنین شراطی ویارئال موفق شده خود را به یکی از تیم های مدعی و تاثیرگذار فوتبال اسپانیا تبدیل کند که در حد خود کمی هم شگفت انگیز است. این مهم به لطف درایت فرناندو رویگ رئیس باشگاه در طول سالیان طولانی حاصل شده است.

ویارئال سال 1923 تاسیس شد و به مدت شش دهه باشگاهی نیمه حرفه ای بود که در دسته های پایین اسپانیا حضور داشت اما سال 1998 برای اولین بار به لالیگا رسید و از آن پس با تصمیمات درستی در داخل و خارج از زمین، توانسته همواره خود را در بالاترین سطح اسپانیا حفظ کند. باشگاهی که سال هاست دیگر نمی توان آن را جدی نگرفت.

سال 2002 ویارئال توانست به رقابت های اروپایی راه یابد و دو سال بعد تا نیمه نهایی جام یوفا نیز صعود کرد. ویارئال فصل 06-2005 با شکست دادن اورتون، منچستریونایتد و اینتر توانست به نیمه نهایی لیگ قهرمانان صعود کند ولی با شکست از آرسنال در ضربات پنالتی ناکام ماند

هدایت آن ویارئال را مانوئل پیگرینی شیلیایی برعهده داشت و ستاره های بزرگی چون خوان رومن ریکلمه، پابلو سورین، و دیگو فورلان نیز برایش بازی می کردند. فورلان توانسته بود فصل 05-2006 آقای گل لالیگا شود. تیمی یکدست و سازمان یافته که تا مرز رویا رفت ولی نتوانست به فینال لیگ قهرمانان برسد.

از دیگر بازیکنان بزرگ و تاثیرگذار آن مقطع ویارئال می توان به مارکوس سنای برزیلی الاصل اشاره کرد که برای اسپانیا در یورو 2008 به میدان رفت و از عوامل قهرمانی تاریخی این تیم بود. یوزی آلتیدور و جوزپه روسی هم ستاره های آمریکایی ویارئال بودند.

عملکرد درخشان ویارئال در نقل و انتقالات سبب شد این تیم فصل 08-2007 نایب قهرمانی لالیگا را به دست بیاورد.

در دهه 60 میلادی بود که به ویارئال لقب زیردریایی های زرد را دادند که با تغییر متن یکی از ترانه های گروه مشهور بیتلز همراه بود. عروسک رسمی باشگاه نیز گروگوئت نام دارد. البته در این مدت همه چیز بر وفق مراد ویارئال پیش نرفته و این باشکاه فصل 12-2011 به دسته دوم سقوط کرد ولی یک سال بعد به لالیگا بازگشت. ویارئال با هدایت مارسلینو فصل 16-2015 به نیمه نهایی لیگ اروپا هم رسید که با شکست از لیورپول نتوانست به فینال برسد.

محبوب ترین بازیکن حال حاضر ویارئال کسی نیست جز سانتی کاسورلا که بین سال های 2008 تا 2012 برای زیردریایی ها بازی می کرد و سپس راهی آرسنال شد. او فصل گذشته به ویارئال بازگشت و امسال با زدن هشت گل و هشت پاس گل، یکی از موثرترین بازیکنان بوده است و تجربیاتش را نیز در اختیار ستاره های جوانی چون چوکوئزه، پائو تورس و ژاوی کینتیا قرار داده است.

ورزشگاه ویارئال ال مادریگال نام داشت ولی پس از بازسازی و افزایش گنجایش به 25 هزار نفر، به لاسرامیکا تغییر نام داد. موفقیت های خارج و داخل زمین ویارئال یک الگوی مناسب برای باشگاه های کوچک محسوب می شود. اینکه چگونه می توانند خود را به بالاترین سطح فوتبال برسانند. می توان گفت باشگاه های کوچکی مثل ایبار، لگانس و ختافه در سال های اخیر به خوبی از ویارئال الگو برداری کرده اند.

از بازی های به یادماندنی اخیر ویارئال می توان به تساوی 4-4 فصل گذشته برابر بارسا در لا سرامیکا یاد کرد و اگر ویارئال می توانست در بازی اخیر بر بارسا پیروز شود، حالا شانس بسیار بیشتری برای کسب سهمیه لیگ قهرمانان داشت؛ با این حال نمی توان از تلاش های مدیریت این باشگاه در یکی دو دهه اخیر تقدیر نکرد. کار بزرگی انجام شده و باشگاهی از یک شهر کوچک، سال هاست بین بزرگان خودنمایی می کند

منبع : ورزش سه