رقابت بیرانوند و رادو دلاری شد!

او برای بازی در لیگ شانزدهم، از تیمی مجار به پرسپولیس آمد و با رقم 120 هزار دلار سرخپوش شد. آن زمان نرخ دلار چیزی حدود 3 هزار تومان بود و رادوشوویچ هم با 360 میلیون تومان ارزان ترین خارجی سرخپوشان در آن فصل و همچنین چهارمین بازیکن باشگاه از نظر پایین بودن دستمزد به حساب می‌آمد؛ رتبه اول تا سوم را محمد انصاری و صادق محرمی جوان و محسن ربیع خواه کمتر شناخته شده تشکیل می‌دادند.

آن روزها بیرانوند که تازه پرسپولیسی شده بود، قراردادی 950 میلیون تومانی داشت و در واقع سه برابر بوژیدار رادوشوویچ دستمزد می‌گرفت. نکته جالب این که رقم قرارداد آنتونی گولچ که مدافعی بسیار بی کیفیت بود و حتی یک بازی هم برای پرسپولیس انجام نداد، از رادوشوویچ بیشتر و حتی دو برابر او بود!

با این حال فصول فوتبالی یک به یک سپری شدند و رادوشوویچ که قهرمانی در لیگ بوسنی هرزگووین و مجارستان را در کارنامه داشت، سه قهرمانی لیگ خلیج فارس، سه سوپرجام و یک جام حذفی به دست آورد تا با کوله باری از افتخار و به عنوان باسابقه ترین خارجی تاریخ باشگاه، به دفتر محمدحسن انصاری فرد برود و قراردادش را دو ساله تمدید کند. حالا چند ماه بعد از این تمدید قرارداد، او رقم قراردادش را از نظر دلاری ثابت و از نظر ریالی در حد بهترین بازیکنان لیگ ایران می‌بیند.

او حالا ارزش 300 هزار دلاری در ترانسفر مارکت دارد اما شنیده ها حاکی از آن است که رقم قرارداد حدودا 100 هزار دلار کمتر و روی عدد 180 هزار دلار بسته شده که این قرارداد رادو همچنان در بین بازیکنان ارزان قیمت فوتبال ایران به حساب می‌آید. اما با احتساب دلار 20 هزار تومانی، خالص دریافت این بازیکن 3.6 میلیارد تومان خواهد بود که 100 میلیون از دستمزد خالص علیرضا بیرانوند بیشتر است!

باتوجه به انتشار ریز قرارداد سال گذشته پرسپولیس، بیرانوند فصل قبل قرارداد 3.5 میلیارد تومانی با پرسپولیس داشت و باید 895 میلیون تومان هم آپشن دریافت می‌کرد. حالا بی تردید اگر رادو گلر شماره یک سرخ ها باشد و نرخ دلار نیز در وضعیت فعلی باقی بماند، دریافتی بوژیدار بیش از بیرانوند خواهد بود؛ چرا که رادوشوویچ هم میتواند به حداقل آپشن ها دست یابد. موضوعی که البته برای تمام بازیکنان خارجی فوتبال ایران صادق است و حتی برخی از بازیکنان ایرانی هم به همین شکل قرارداد دارند.

نکته ای که رادو را از دیگر بازیکنان متمایز کرده، این است که کیفیت فنی او حالا دیگر تقریبا مورد تائید و تحسین تمامی کارشناسان و مربیان قرار دارد. به شکلی که بعد از برانکو ایوانکوویچ، گابریل کالدرون نیز او را حفظ کرد و بیشترین تعداد بازی بوژیدار هم در دوره همین سرمربی آرژانتینی به ثبت رسید. حتی الان که دوباره تغییرات در راس کادرفنی سرخ ها انجام شده، سرمربی جدید و مربی دروازه بان های تازه یعنی گل محمدی و فنایی هم از رادو رضایت کامل دارند و خواستار حفظ این بازیکن شده اند.

بنابراین گذشتن از بوژیدار با بهانه این که رقم قراردادش به صورت ریالی افزایش پیدا کرده، اشتباهی است که می‌تواند پرسپولیس را به روزهای تلخ این باشگاه از نظر دروازه بانی برساند. روزهایی که سرخپوشان در یک فصل بیش از 50 گل دریافت می‌کردند و حتی به همین خاطر جام قهرمانی را از دست می‌دادند اما جالب است بدانید که رادو فصل گذشته در 9 بازی تنها 2 گل خورد و در باقی مسابقات موفق به کلین شیت شد.

مقایسه جالب تر البته نشان می‌دهد که بوژیدار رادوشوویچ حتی از سه دروازه بان خارجی اخیر پرسپولیس هم رقم قرارداد کمتری دارد: الکساندر لوبانف (270 هزار دلار)، نیلسون کوریا (230 هزار دلار) و آسمیر آودوکیچ (130 هزار دلار فقط برای بازی های آسیایی). این در حالی است که رادوشوویچ باوجود پایین بودن دستمزد نسبت به این سه دروازه بان، عملکردی به مراتب بهتر داشته و در مقام مقایسه، خرید کارآمدتری به حساب می‌آید و بدشانسی اش این است که دلار در دوره او بیشترین نرخ رشد را تجربه کرده؛ همان بدشانسی که شیخ دیاباته، کی‌روش استنلی، لوسیانو پریرا، ویلیان میمبلا و... داشته اند اما دلیلی برای فسخ قراردادشان نیست.