استادیومی که رویای آسیایی پرسپولیس را گرفت

پرسپولیسی‌ها که چند لحظه معجزه‌وار را در مقابل الجزیره (گل دقایق پایانی سیدجلال حسینی)، الدحیل (سه گل در یک نیمه) و السد (سیو ضربه سر ژاوی توسط بیرانوند) تجربه کرده بودند، این بار هم انتظار داشتند چنین اتفاقی برایشان رقم بخورد اما آخر قصه فینال برای قرمزها نیک نبود.

سرخ‌ها با مشقت فراوان و پروازهای چند مرحله‌ای خود را به ژاپن رساندند تا بعد از سال ها با تیمی شرق آسیایی دیدار کنند. اگرچه ملی پوشان پرسپولیس تجربه بازی در مقابل چین، کره و ژاپن را داشتند اما دیدار در قالب یک تیم باشگاهی مقابل تیمی باشگاهی از ژاپن، هرگز در دوره برانکو برایشان رخ نداده بود.

بعد از سفر خسته کننده به ایباراکی، پرسپولیس شروعی طوفانی مقابل کاشیما انتلرز داشت و علی علیپور و احمد نوراللهی دو فرصت گلزنی را به وجود آوردند اما از گلزنی ناکام ماندند تا این که دو برزیلی تیم حریف یعنی سرجینیو و لئو سیلوا کار قرمزها را ساختند.

همین دو گل و البته اخراج سیامک نعمتی سبب شد تا کار پرسپولیس برای بازی در ورزشگاه آزادی سخت شود. نکته مهم این است که جو ورزشگاه کاشیما ساکر که بیش از ۴۰ هزار نفر را در خود جای داده بود، تفاوت های زیادی با استادیوم های غربی داشت و پرسپولیس به آن ناآشنا بود.

در نهایت باید گفت همین استادیوم کاشیما ساکر، رویای پرسپولیس را گرفت؛ رویایی که مشخص نیست چند سال بعد دوباره قرمزها به تحقق آن نزدیک شوند.