حریم خصوصی در زندگی مشترک | در زندگی مشترک حریم خصوصی یک دیگر را خدشه نکنید

داشتن حریم خصوصی حق هر یک از زوجین در زندگی مشترک می باشد. زندگی مشترک خالی از حریم خصوصی نیست و حفظ آن در عین صداقت و تعهد یک هنر است.در نظر گرفتن حریم خصوصی در زندگی مشترک برای خودتان و همسرتان کاملاً هوشمندانه و سالم است. 

بعضی افراد می پندارند که بعد از ازدواج ، حریم خصوصی زن و شوهر صفر می شود و آن ها نباید هیچ ناگفته ای بین خود داشته باشند. طبیعی است که هیچ کسی به اندازه همسر به انسان نزدیک نیست. این بدان معناست که شعاع حریم خصوصی بین زن و شوهر در کمترین حد خواهد بود؛ اما هیچ گاه به صفر نخواهد رسید. هر فردی باید بپذیرد که طرف مقابل هم انسان است و هر انسانی به فضا و حریم خصوصی نیاز دارد. انتظار این که همسرتان همه چیز را به شما بگوید و هیچ رازی نداشته باشد، بی مورد است. باید قبول کرد فرد مقابل می تواند موضوعاتی یا وسایلی شخصی، مانند کیف، گوشی تلفن همراه و... داشته باشد.

در واقع حریم خصوصی فضا، محدوده و حیطه شخصی و محرمانه ای است که مدیریت و مسئولیت آن به خود فرد مربوط می شود و دیگران حق مداخله و اعمال نفوذ در آن را ندارند.بسیاری از افراد به این مهم توجه ندارند که در روابط اجتماعی بخصوص روابط زناشویی دچار مشکل می شوند، وجود حریم خصوصی در هر ارتباطی الزامی است و ضرورت این مهم، بین زوجین هم از اهمیت بسیاری برخوردار است؛ البته در باید متذکر شویم که در روابط هم مالکیت بسیار مهم است، به این معنا که اگر در رابطه خود با دیگران حد و مرزها را بشناسیم، می توانیم درک کنیم چه کسی مالک کدام احساس، نگرش و رفتار است.

فضای شخصی همسرتان، فضای شخصی و خصوصی اوست. باید به سلیقه «او» احترام گذاشت و برای فردیتش حق و حقوق قائل شد. او موسیقی پاپ دوست دارد و من موسیقی سنتی. باید «ما»ی موجود در تفکر هر کدام از ما آنقدر غلیظ باشد که این «من» ها دردسر نشوند.

تجربه نشان داده که هیچ کسی نه تنها نباید فضای شخصی طرف مقابلش را بگیرد، بلکه حتی نباید به خودش اجازه بدهد که به هر دلیل و استدلالی درون آن هم سرک بکشد.

در زندگی مشترک باید مقداری رازآلودی هم وجود داشته باشد که باعث شود آدم همچنان برای تجربه این زندگی عطش داشته باشد. اصرار به فهمیدن تمام عرصه های یک نفر، باعث می شود آن رابطه از یک رابطه سالم زناشویی به یک رابطه مغشوش برسد. 

واقعیت این است که آدم وقتی پذیرفته که به شریک زندگی اش اعتماد کند و زندگی اش را با او به اشتراک بگذارد، باید پای این حرف و تعهد دوطرفه اش بماند و تا وقتی نشانه مشهودی از خلف وعده یا احتمالا خیانت ندیده، سعی نکند دست به کارآگاهی بزند.