مهریه مالی است که قابلیت تملک داشته باشد و در عقد نکاح ، مرد تعهد می کند که به زوجه بپردازد. مهریه نشانه صداقت و صمیمیت مرد نسبت به همسرش می باشد و سنتی پسندیده است که پیامبراکرم (ص) نیز به آن عمل می کرده است. مهریه به صورت عندالمطالبه است اما شرطی هم می تواند مهریه را به عنوان عندالاستطاعه تبدیل کند.مهریه بنا به نوع پرداخت به دو دسته عندالامطالبه و عند الاستطاعه تقسیم میشود که در زمان بعد از عقد خانم و آقا میتوانند این دو نوع مهریه را به هم تبدیل کنند.
عند المطالبه بودن مهریه به این معنی است که به محض امضای عقدنامه، زن اگر بخواهد میتواند با مراجعه به محاکم و دادگاههای خانواده یا مراجعه به اجرای ثبت بخواهد که مهر یا قسمتی از مهریه را بپردازد. در صورتی که آقا قادر به پرداخت این مهر نبود خانم میتواند از حق حبس خود استفاده کند یا اگر آقا اموالی نداشت میتواند آن را به صورت قسط ماهیانه یا از حقوق آقا دریافت کند.
مهریه عندالاستطاعه: همانطور که از اسم آن پیداست به نوعی از مهریه گفته میشود که پرداخت آن به استطاعت مالی آقا بستگی دارد که همین مورد از تفاوت مهریه عندالمطالبه و عندالاستطاعه است. به طور مثال خانم و اقا در زمان عقد تصمیم میگیرند که در صورتی که خانم قصد دریافت مهریه خود را داشته از پنج یا ده سال دیگر میتواند اقدام کند. در این صورت مهریه عندالاستطاعه تعیین میشود.
یا اینکه مهریه خانم ۱۱۰ که تمام بهار آزادی است و به صورت عندالاستطاعه تعریف شده. در این شرایط اگر زمانی خانم قصد مطالبه مهریهاش را داشت، فقط در صورتی میتواند آن را دریافت کند که اموالی به ارزش مهریه خود، غیر از مستثنیات دین آقا به دادگاه ارائه کند.