محمدحسین کنعانی زادگان بی شک یکی از موثرترین نیروهای پرسپولیس در بخش تدافعی این تیم در کسب موفقیت ها بود.
او در روزهایی که گابریل کالدرون در ابتدای فصل نوزدهم با بحران سه مدافع مدعی فیکس بازی کردن در دفاع وسط مواجه بود و در حالی که اکثر گمانه ها و پیشنهادهابه سمت نیمکت نشینی او می رفت اما تبدیل به مهره اصلی خط دفاعی شد. شجاع گاهی در دفاع راست و سیدجلال گاهی نیمکت نشین شدند اما بنا بر بازی کردن کنعانی بود.
حتی زمانی که کارلوس کی روش تصمیم گرفت از او به عنوان یکی از مدافعان اصلی تیم ملی استفاده کند، ابتدا تعجب و سپس انتقاد از این تصمیم به گوش می رسید اما زمان نشان داد که این مدافع 26 ساله و 188 سانتیمتری یکی از بهترین مدافعان حال حاضر فوتبال ایران است.
او در لیگ قهرمانان و در کنار شجاع خلیل زاده یک زوج غیرقابل نفوذ را در برابر مهاجمان سرشناس و گراقیمت در لیگ قهرمانان تشکیل داده بود اما در فینال و در نبود خلیل زاده توانست در کنار سیدجلال عملکرد خوبی داشته باشد. کنعانی زادگان و سیدجلال فرصت زیادی به مهاجمان خطرناک اولسان ندادند و جونیور بعد از بیست دقیقه اول تقریبا فرصت اینکه بتواند به سمت دروازه بچرخد و ضربه بزند را پیدا نکرد.
البته که دو پنالتی کذایی عاقبت کار پرسپولیس را ساخت اما اضافه شدن این دو گل به آمار بسیار خوب پرسپولیس در خط دفاعی لطمه ای وارد نمی کند. کنعانی زادگان با پیشرفت فوق العاده ای که در سال های اخیر داشته ، حالا تبدیل به مدافعی مطمئن شده که می تواند چشم به پیراهن فیکس تیم ملی هم داشته باشد.
مدافعی که علاوه بر قدرت بدنی و توان سرزنی ، تکنیک و توانایی بازیسازی هم دارد و بارها توانسته با پاس ها و حرکات رو به جلویش تیم را از فشار خارج کند.
منبع: ایسنا