یادداشت ؛ اعتماد به نفس کاذب در فوتبال ایران

ضمن احترام به همه تیم های لیگ فوتبال خودمان باید نگاه مان به بازی های آسیایی را نسبت به بازی مقابل تیم هایی در ردیف سیاه جامگان، سپیدرود، گسترش فولاد و ... تغییر دهیم وگرنه بازهم از این نتایج خواهیم داشت. در واقع برای این بازی ها باید مثل مسابقات جام جهانی و المپیک آماده سازی کرد و ذهنیت ها را باید تغییر داد. شاید وقتی این نتایج رقم می خورد بعضی اسمش را شوک بگذارند اما وقتی چند بار متوالی تکرار می شود شوک نیست. شوک هر ده سال یک بار ایجاد می شود اما دیگر نمی توانید اسم این را غافلگیری بگذارید. فاصله بین باخت استقلال مقابل العین تا شکست پرسپولیس مقابل الهلال چقدر بود؟

الان فوتبال ایران در رده بندی جهانی بهترین تیم آسیاست و رتبه اول را دارد که این تفکر بهترین بودن یک مقدار آدم را اذیت می کند. من قبل از بازی های آسیایی پکن در اردوی تیم ملی بودم و جزو آخرین نفراتی بودم که خط خوردم. آن تیم به پکن رفت و قهرمان شد اما علی پروین بعد از آن مسابقات گفت فوتبال مان از برخی تیم های آسیایی خیلی عقب تر است و حالا می بینیم قهرمانی ها خیلی کم تکرار می شود. این حرف را کسی زد که تیم را قهرمان آسیا کرده بود اما خودش اعتراف کرد که فوتبال مان عقب مانده است. البته ما بازیکنان و استعدادهای خوبی داریم اما دیگر اینطور نیست که فکر کنیم می توانیم تیم های عربی را راحت ببریم. شما دیدید العین با بازیکنانی استقلال را شکست داد که تا همین یکی دو سال پیش در مقاطع رده سنی پایه بازی می کردند.

متاسفانه این تفکر «بهترین بودن» کار دست مان داده است. ما در جام جهانی قبلی بدون ادعا وارد شدیم و همه منتظر بودند تا با یک باخت پر گل مقابل آرژانتین از زمین بیرون بیاییم اما در آن بازی اصول را رعایت کردیم و حتی می توانستیم نبازیم. در واقع اگر به جای قوچان نژاد یک بازیکن راست پا مقابل مسی بود تا پایش را مقابل ضربه او می گذاشت شاید بازی تمام می شد و می توانستیم نبازیم .

ما باید این ادعای بهترین بودن را کنار بگذاریم و با شرایط بهتر خودمان را آماده رقابت با تیم های آسیایی کنیم. البته نمی خواهم آنها را بزرگ جلوه دهم اما وقتی می بینیم در تیم الهلال به غیر از دو سه بازیکن خارجی شان بقیه نفرات هم در سطح نفرات خارجی پاس خوب می دهند و خوب ضربه می زنند نمی توانیم از توانایی های شان ساده بگذریم. شما دیدید در راس خط حمله دو تیم عربستانی دو مهاجم سوری بودند که به پرسپولیس گل زدند. وقتی تیم ملی با کی روش مقابل سوریه دو مساوی آورد همه اعتراض داشتند که باید ۵ گل به این تیم می زدیم اما وقتی از نفرات سوریه و این دو مهاجم شناخت به دست آوردیم با خودمان می گفتیم این دو مساوی هم بد نبود.

این واقعیت فوتبال آسیاست و ما هم باید بپذیریم که آنها هم سطح بالایی دارند و شکست دادن شان به این راحتی ها نیست. البته کی روش این مساله را خیلی خوب می داند و همیشه حتی مقابل این تیم ها ترکیب تیمش را با احتیاط می چیند. او به این اعتماد به نفس کاذب نگاه نمی کند و باشگاه های ما هم در مسابقات آسیایی باید چنین رویه ای در پیش بگیرند.