پرسپولیس و استقلال پول دارند اما زیر بالشت!

اول؛ پول های استقلال و پرسپولیس هم مشابه مالکیت کل دو باشگاه که در اختیار وزارت ورزش است، باکل در اختیار این وزارتخانه قرار دارد. شاید هم متولی دو باشگاه یعنی وزارتخانه، بعد از فشارهای نهادهای تهدید کننده از جمله مجلس، سریعا دست به کار می‌شود و طلبهای آنها را می پردازد. منتهی این را نمی توان قطعی دانست چون وزارت ورزش خودش مدعی است پول ندارد. شاید هم دارد و مثل استقلال و پرسپولیس قایم می‌کند. 

دوم؛ دو باشگاه پول دارند ولی ادای بی‌پول‌ها را در می‌آورند. مثل آن جماعتی که احتمالا کنارتان کم ندارید. آدم‌هایی که کارشان ناله کردن است. اینکه پول ندارند ولی در واقعیت پول دارند و تنها برای شما ادا در می‌آورند. استقلال و پرسپولیس هم انگار همین هستند. چند هفته قبل وقتی از یکی از اعضای سابق هیات مدیره استقلال یعنی میرشاد ماجدی در این باره سوال کردیم او هم با شک و تردید جواب داد و گفت من خبر نداشتم باشگاه پول دارد یا نه! بنابراین هیچ بعید نیست پول باشد ولی همه سرکار باشند. برای این مورد شاید بتوان استدلال‌های خوبی آورد. همین سال گذشته استقلال رکورد درآمد را شکست. یک میلیون دلار از فروش صیادمنش، 600 هزار یورو از فروش سیدمجید حسینی، 125 هزار دلار از انتقال مامه تیام به باشگاه ترکیه‌ای، 700 هزار دلار عایدی از لیگ قهرمانان و حدود 60 میلیارد از اسپانسر گرفت. تازه اینها کل درآمدها نبودند و بی‌شک چند موردی جا افتاده. اما حتی با این درآمد سنگین، امیرحسین فتحی مدیرعامل وقت استقلال مدام می‌گفت پول ندارند! به همین بهانه پول شفر را نداد که الان برای استقلال دردسر درست شود. شاید هم یکی به او دستور داده بود بگوید پول ندارند. در پرسپولیس هم دقیقا چنین سیاستی پیاده شد. پرسپولیس نزدیک به 70 میلیارد از اسپانسر در آمد داشت و درآمد صعودش به فینال آسیا هم سنگین بود. منتهی مدیران آن مدام می گفتند پول ندارند! انگار این یک سیاست واحد از سوی یک متولی است. مدیران در استقلال و پرسپولیس عوض می شوند ولی دوباره همین حرف ها تکرار می شوند و سر بزنگاههای مهم ناگهان زیر بالشت مدیران پول ظاهر می‌شود.