به گزارش خبرنگار رصدورزشی و به نقل از ورزش سه: تیم ملی ایران در بازی با بحرین نشان داد نیاز به کار بیشتر و برنامه ریزی دقیق تری دارد تا مشکلاتش را هر چه سریع تر رفع کند. پس از شکست ناباورانه مقابل بحرین امید می رفت که تیم ایران تدارک جدی تری برای دیدار بعدی خود مقابل عراق داشته باشد و با آمادگی کامل به استقبال بازی بزرگ گروه برود اما نه تنها این اتفاق نیفتاد، بلکه ماجرای پول نگرفتن مارک ویلموتس و حتی شایعات احتمال جدایی او نیز مطرح شد و شرایط عجیبی پیرامون تیم ملی به وجود آمد. در نتیجه این اتفاقات، تمرینات تیم ملی برای بازی با عراق ۳ روز دیرتر از حریف شروع شد و فرصت برای کار بیشتر از دست رفت. در دیدار اخیر مقابل عراق هم ناهماهنگی در تمام مجموعه تیم به چشم می خورد. از ترکیب و تغییرات عجیب ویلموتس گرفته، تا عملکرد غیر قابل قبول تیم و بازیکنان در زمین.
با این وجود، روزهای بعد از بازی با عراق بهترین و نزدیک ترین گزینه تیم ملی بود برای هم بازیابی روحیه، هم رسیدن به نظم و هماهنگی بیشتر. بهترین اتفاق ممکن در این روزها، ترتیب دادن یک بازی دوستانه در روز فیفادی بود. تیم های آسیایی از جمله هم گروه های ایران سه شنبه یکی دیگر از دیدارهای رسمی خود در مقدماتی جام جهانی را برگزار می کنند و تیم ملی ایران هم مثل بقیه تیم هایی که قرعه استراحت دارند، فرصت داشت که در همین روز یک بازی تدارکاتی انجام بدهد. اما فدراسیون فوتبال در یک اعلامیه رسمی خبر از مذاکره با چندین تیم ملی از برزیل تا لیبریا داد اما گفت که برگزاری هر کدام از این بازی ها به دلیلی میسر نبوده و خیلی راحت تیم ملی ایران این فیفادی را هم بدون انجام بازی دوستانه پشت سر خواهد گذاشت.
اما اتفاق حیرت آور این است که تیم ملی بعد از کنسل شدن بازی دوستانه اش، حتی اردو و تمرینات خود را ادامه نداد و بازیکنان بعد از دومین باخت متوالی از اردوی تیم ملی رفتند و به تمرینات تیم های باشگاهی خود ملحق شدند. این موضوع برای تیمی که در دو ماه اخیر نیاز به کار و هماهنگی بیشتر به وضوح در نمایش هایش دیده شده، خیلی عجیب است. مارک ویلموتس با قراردادی چند میلیون دلاری، تمرینات تیم ملی را هم بعد از دومین باخت پیاپی ادامه نداده و بازیکنان را تحویل باشگاه ها داده است. سوال بزرگ از فدراسیون هم این است که آیا تمرینات و ادامه یک اردو در تهران نیز مانند بازی دوستانه با برزیل نیاز به پول فراوان داشته که لغو شده است؟ یا اینکه در عملکرد دو بازی اخیر تیم ملی هیچ نیازی به تمرین بیشتر احساس نشده که بنابر آن فدراسیون سرمربی تیم ملی را به تلاش و تمرکز برای موفقیت های بعدی دعوت کند؟
از امروز بازیکنان ملی پوش به طرز عجیبی در اختیار تیم های باشگاهی قرار گرفته اند تا یکی از کوتاه ترین فیفا دی های تاریخ فوتبال ایران رقم بخورد. در واقع در یک بازه ۱۴ روزه فیفا دی و با احتساب بازی با عراق، بازیکنان تیم ملی تنها ۵ جلسه در کنار هم بودند و این یعنی بیش از ۶۰ درصد جلسات تمرینی ایران به سادگی از بین رفت. تیم های ملی در طول سال کمتر از ۲ ماه جلسه تمرینی دارند. ضمن اینکه این جلسات معمولا به طور پیوسته نیست و در بازه های ۱۰ الی ۱۴ روزه و در چند نوبت اتفاق می افتد. در حقیقت برای تیم های ملی به علت فرصت بسیار محدود به نسبت تیم های باشگاهی، دقایق از روزها هم مهمتر و حیاتی تر اند.
فرصت طلایی برای کار بیشتر و رفع مشکلات به راحتی از دست رفت. حالا باید امیدوار باشیم مارک ویلموتس حتی به قیمت بیخیال شدن وعده فوتبال هجومی، حداقل شخصیت تیم ملی را که در این سالها به خوبی ساخته شده حفظ کند. مهم ترین مسئله برای مربی ای که در یک کشور جدید کار می کند، شناخت سریع فرهنگ فوتبالی آن منطقه است. فوتبال و فرایند مربیگری مسئله زمانبری است و بایستی به مربیان زمان کافی داد تا افکارشان را پیاده کنند. در مقابل این صبر، انتظار می رود با سختکوشی، برنامه ریزی برای تیم بجنگند. این بخشی از فرهنگ فعلی فوتبال ایران است که انتظارات جامعه فوتبال در آن نهفته است. مسئله ای که مارک ویلموتس هر چه سریعتر بایستی به آن آگاهی پیدا کند. قبل از آنکه کار از کار بگذرد...