چرا مهاجم پرسپولیس مشت خورد!

او در رابطه با خط خوردنش از لیست تیم ملی اضافه کرد: به مسئولان باشگاه در مورد خط خوردن من گفته بودند که ما بازیکن در خط هجومی داریم و نیازی به پایان نداریم. پس چرا من را دعوت کردید و بعد خط زدید؛ بدون اینکه حتی یک جلسه تمرین کنم.

مهاجم سابق پرسپولیس در ادامه حرف هایش را به دربی 79 چرخاند و عنوان کرد: این بازی مهم ترین بازی بعد از حذف تیم ملی بود و می خواستم خودم را نشان دهم. آقای مهدی هاشمی نسب هم به استقلال رفته بود و تنش هایی وجود داشت ولی من به تنش ها اهمیتی نمی دادم. نیازی هم نبود. من اینقدر در فوتبال زحمت کشیده بودم که می خواستم خودم را نشان دهم تا زحماتم هدر نرود. در آن بازی حتی پاس منجر به پنالتی را من به علی کریمی داد و او زرنگی کرد و پنالتی گرفت.

پایان رافت سپس در رابطه با درگیری های شدیدی که در آن مسابقه ایجاد شد، اینطور توضیح داد: بازی خیلی خوبی بود. در آن زمان شاید اگر من هم مثل آقا پرویز (برومند) جوان بودم، همان کاری را می کردم که ایشان کردند. چرا؟ به خاطر اینکه من زحمت کشیده بودم. اولا اینکه من به کل افرادی که در استادیوم بودند، احترام گذاشتم و کوچکترین بی احترامی را به آقا پرویز نکردم و خودم را انداختم تا جریان تمام شود و در اتفاقات بعدی هم من مقصر نبودم.

او ادامه داد: حالا بعد از این ماجراها که هیچ وقت هم عنوان نکردم، در رختکن گفتم که آقا پرویز را می بخشم. البته در آن زمان مصاحبه ای هم کردم که "هم می زنند و هم می گویند ببخشید" ! در این مدت خیلی ها به من زنگ زدند که شکایت کن ولی من اینقدر از این اتفاقات در فوتبال دیده ام که برایم مهم نیست و این ماجرا هم همینطور بود.

رافت در مورد واکنش هواداران استقلال پس از بازی توضیح داد: من دو ماه با خانواده ام اصلا بیرون نمی رفتم. استقلالی ها از دور به من چیزهایی می گفتند و سعی می کردم حواشی را از خودم دور کنم. خیلی اذیت شدم. ماهان پسرم آن زمان کوچک بود؛ الان 25 سالش است. یک روز گفت برویم برف بازی. شب هم بود. رفتیم پارک پردیسان. یک دفعه دیدیم که شعار می دهند و به اتفاقات بازی اشاره می کنند. 5 دقیقه نشد که گفتم از اینجا برویم. می خواهم این را بگویم خیلی اذیت شدم.

مهاجم بلند قامت سابق پرسپولیس که در استودیوی برنامه فوتبال برتر صحبت می کرد، ادامه داد: باور کنید الان 20 سال است که از این قضیه گذشته و مصاحبه های زیادی کردیم ولی این را هم بدانید که ما با هم دوست هستیم. من مشکلی با آقا پرویز ندارم. فوتبال زد و خوردش همانجا تمام می شود. من کوچک ترین حس بدی نسبت به آقای برومند ندارم ولی واقعا دو سه ماه خیلی سخت را گذراندم. به خانه ام زنگ می زدند و مزاحم می شدند. بالاخره تمرین می خواستم بروم و بیایم و شرایط خیلی سخت بود.

رافت حرف هایش را اینطور خاتمه داد: خدا را شکر که از آن داستان آبرومند بیرون آمدم. خدا کمک کرد. من هم بازی هایی بوده که عصبانی شده ام ولی هر چیزی بود همانجا دفنش می کردیم و تمام می شد.