ویشکا آسایش بازیگر سینما و تلویزیون است. ویشکا آسایش، دارای مدرک طراحی صحنه از کشور انگلستان است . ویشکا آسایش موفق به دریافت سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول زن از بیست و نهمین دوره جشنواره فیلم فجر برای بازی در فیلم ورود آقایان ممنوع شد. در ادامه فیلمی از ویشکا آسایش می بینیم.
ویشکا آسایش (متولد ۱۶ آبان ۱۳۵۱ در تهران) هنرپیشه و طراح صحنه و لباس سینما، تلویزیون و تئاتر ایرانی است. وی خواهرزاده مازیار پرتو (فیلمساز ایرانی)، و نوه شین پرتو (نویسنده و شاعر) است. او دارای مدرک طراحی صحنه از کشور انگلستان است. نخستین فعالیت هنری او بازی در سریال «امام علی» به کارگردانی داوود میرباقری میباشد..
ویشکا آسایش گفت: فکر کردن به دوران کودکی ام همیشه برای من جذاب است و حس خوشایندی را به دنبال دارد، راستش را بخواهید در دوران کودکی، حسابی فضول و کنجکاو بودم و دوست داشتم از همه چیز سر در آورم. پدرم فنی کار بود و همه چیز را خودش تعمیر می کرد؛ ماشین، لوازم برقی و... من هم سعی می کردم ادای او را درآورم و مثلا ناگهان دل و روده رادیو را می ریختم بیرون، با این خیال که دارم درستش می کنم فکر می کنم این موضوع به این خاطر بود که میل به تجربه گرایی زیادی در من وجود داشت.
شاید به همین خاطر بود که پس از بازی در نقش «قطام» در سریال «امام علی» و دیده شدن، قید زندگی در ایران را زدم و برای ادامه تحصیل راهی خارج از کشور شدم، چون می خواستم چیزهای جدیدتری را کشف کنم و حاضر به سکون نبودم.
ویشکا آسایش: مرحوم دایی ام «مازیار پرتو» از چهره های مطرح در عرصه فیلمسازی بودند. با این که رابطه بسیار زندیکی با ایشان داشتم، اما او هیچ علاقه ای به حضور من و دیگر اقوام برای حضور در عرصه بازیگری نداشت و ترجیح می داد که ما حواس مان را به درس و مدرسه معطوف کنیم... هیچ وقت یادم نمی رود یک روز در خانه، مشغول گپ زدن با دایی بودم که ایشان به من گفتند ویشکا! ما در حال انتخاب بازیگر برای سریال «امام علی» هستیم، دوست داری بازی کنی؟
من هم چون فکر کردم دایی من را دست انداخته، با خنده گفتم البته، خلاصه من برای تست گریم به پشت صحنه کار رفتم و تست دادم و شوخی شوخی برای این نقش انتخاب شدم، تا آخرین لحظه ای که جلوی دوربین قرار نگرفته بودم، فکر می کردم یکی می آید به من می گوید: خانم ما شما را دست انداختیم، اما در کمال تعجب، هیچ کسی این حرف را به من نزد و من یکی از مهم ترین نقش هایم را در آن کار بازی کردم.
ویشکا آسایش گفته است: همانطور که در ابتدای صحبت هایم به این موضوع اشاره کردم، بعد از این که در این نقش بازی کردم، طبق برنامه ای که از قبل داشتم، برای ادامه تحصیل به خارج از کشور رفتم. سفر به خارج از کشور، برای من تجربه متفاوتی بود، چرا که باعث شد یاد بگیرم که در کنار درس خواندن چطور روی پای خودم بایستم و با فرهنگ کشور های دیگر آشنا شوم.
در طی دورانی که به ایران رفت و آمد داشتم، رضا قبادی همسرم را دیدم. از همان لحظه اولی که چشمم به او افتاد، فهمیدم او مرد رویاهایم است و همان ویژگی هایی را دارد که من همیشه مدنظرم بود، یک مرد قدبلند، جدی و جنتلمن.
وقت زیادی را صرف شناخت او از راه دور کردم و هر لحظه که او را می شناختم به او بیشتر علاقه مند می شدم، اما یک روز به خودم آمدم و دیدم من دارم همین طور وقتم را هدر می دهم بدون این که حس واقعی ام را به رضا بگویم به همین خاطر، بی خیال قضاوت ها شدم و با او در مورد حس واقعی ام، حرف زدم و به او گفتم که دوست دارم با او آشنا شوم و ازدواج کنم. خوشبختانه این پیشنهاد من با استقبال مواجه شد و من و رضا با یکدیگر ازدواج کردیم و بعد من قید زندگی در خارج از کشور را زدم و به ایران آمدم تا در کنار همسرم یک زندگی خوب و خوش را تجربه کنم و حالا هم از این تصمیم خیلی خوشحال هستم، که رضا همسرم است.
مادرشدن برای من یک تجربه کم نظیر است. از آن حس هایی که هر لحظه از فکر کردنش غرق شادی می شوم. پس از گذشت مدتی از زندگی مشترک من و همسرم هر دو به این فکر افتادیم که بچه دار شویم. من هم سعی کردم از لحظه لحظه حس مادرشدنم لذت ببرم.
ویشکا آسایش: من در خانواده ای بزرگ شدم که در کنار هنر، ورزش حرف اول را می زد و مادرم تمام تلاشش را به کار می بست تا ما را با ورزش آشنا کند. انصافا هم از دوران کودکی به ورزش علاقه داشتم! به واسطه بازی در نقش های مختلف تاریخی هم به اسب سواری و شمشیرزنی تا حدی مسلط شدم. اما در کنار همه این ها، من شیفته کوهنوردی هستم... وقتی پی به این علاقه ام بردم سعی کردم با جدیت آن را دنبال کنم و این موضوع در نهایت باعث شد، «قله دماوند» را فتح کنم کهاین تجربه واقعا برایم کم نظیر بود.
گورکن (کاظم ملایی) 1398
ما همه با هم هستیم (کمال تبریزی) 1397
سال دوم دانشکده من (رسول صدرعاملی ) 1396
مارموز (کمال تبریزی) 1396
خوک (مانی حقیقی) 1396
ترومای سرخ(اسماعیل میهن دوست)١٣٩٥
نهنگ عنبر 2 (سامان مقدم) 1395
دراکولا (رضا عطاران) 1394
من و شارمین (بیژن شیر مرز)1394
در مدت معلوم (وحید امیرخانی) 1394
خوب، بد، جلف (پیمان قاسم خانی) 1394
50 کیلو آلبالو (مانی حقیقی) 1394
من دیه گو مارادونا هستم (بهرام توکلی) 1393
نهنگ عنبر (سامان مقدم) 1393
سیزده (هومن سیدی) 1392
نیکان و بچه غول (رحمان رضایی) 1391
برف روی کاج ها (پیمان معادی) 1390
خوابم می آد (رضا عطاران) 1390
پرتقال خونی (سیروس الوند) 1389
زنان ونوسی، مردان مریخی (فقط به عنوان طراح صحنه - کاظم راست گفتار) 1389
ورود آقایان ممنوع (رامبد جوان) 1389
گل یخ (کیومرث پوراحمد) 1383
هشت پا (علیرضا داوودنژاد) 1383
دنیا (فقط به عنوان طراح صحنه - منوچهر مصیری) 1381
مسافر ری (داود میرباقری) 1379
بلوغ (مسعود جعفری جوزانی) 1378
عشق + 2 (رضا کریمی) 1377
ساحره (داود میرباقری) 1376