مصرف کدام گوشت بهتر است؛ گوسفند، گاو یا شتر؟

 گوشت گوسفند

 بسیاری از خانواده‌‌ها بر این باورند که گوشت گوسفند در مقایسه با گوشت گوساله ارزش تغذیه‌ای بیشتری دارد و چون بافت نرم و لطیفی داشته و طعم و بوی دلچسبی به انواع خوراک و خورش‌‌های سنتی می‌دهد، فقط گوشت گوسفند را می‌پسندند و هیچ نوع دیگری به مذاق‌شان خوش نمی‌آید.

درست است که گوشت گوسفند موافق‌ترین مزاج را دارد و سرعت هضم آن بیشتر از گوساله است و بافت نرم و طعم دلچسبی دارد، اما باید بدانید گوشت گوسفند و گوساله از نظر ارزش تغذیه‌ای با یکدیگر برابری می‌کنند و میزان روی، آهن و ویتامین B۱۲ در آن‌ها یکسان است با این تفاوت که گوشت گوسفند بسیار چرب و افزاینده کلسترول و تری ‌گلیسیرید خون است، اما گوشت گوساله علاوه بر آن‌که کم ‌چرب‌‌تر است در مقایسه با گوشت گوسفند کلسترول پایین‌‌تری دارد. پس افرادی که دچار چربی خون بالا، ناراحتی‌‌های قلبی و دیابت هستند بهتر است گوشت گوسفند را از برنامه غذایی‌‌شان حذف کنند.

گوشت گوساله

تحقیقات نشان می‌دهد گوشت گوساله برای بدن سازان مناسب بوده و به افزایش سطح تستسترون کمک می‌کند که البته اگر دام در طبیعت رشد یافته و تغذیه طبیعی ‌تری داشته باشد در مقایسه با گوساله‌‌های پرورشی ضمن این ‌که ارزش غذایی بالاتری دارد، طعمی مشابه گوشت گوسفند داشته و به دلیل آن ‌که حجم بافت پروتئینی آن نسبت به بافت چربی در مقایسه با گوشت گوسفند بیشتر است، به افزایش قدرت و حجم عضلانی بدنسازان کمک می‌کند. البته افراط در مصرف گوشت گوساله می‌تواند سبب تجمع چربی در ناحیه شکم و پهلو و افزایش چربی خون شود. این را هم بدانید گوشت گاو در مقایسه با گوساله چاق‌ کننده و دیرهضم‌تر است.

گوشت بره

با وجودی که گوشت بره، بافت ماهیچه‌ای متراکم و پر حجمی ندارد، اما اغلب مردم به دلیل آن‌ که رنگ صورتی مطلوبی دارد و حداکثر مقدار گوشت و حداقل مقدار چربی را داراست آن را به گوشت گوسفند ترجیح می‌دهند. اما گوشت بره چه ویژگی متمایزی دارد و آیا مصرف آن توصیه می‌شود؟ گوشت بره از نظر تردی و خوشمزگی در میان دیگر گوشت حیوانات حرف اول را می‌زند و قابلیت هضم بالایی دارد.

این گوشت حاوی تمام اسیدهای آمینه ضروری بدن است و می‌تواند در ساختن بافت‌‌های جدید مفید باشد. گوشت بره مقدار قابل ملاحظه‌ای فسفر همراه با کلسیم و آهن دارد و از نظر ویتامین‌های گروه B بخصوص B۱۲ غنی است. این گوشت به دلیل بهترین طعم و کمترین میزان چربی گزینه مناسبی است.

گوشت گاو یا بوفالو

شاید تا به حال گوشت گاومیش یا همان بوفالو را ندیده باشید. شاید هم گوشتی با طعم و رنگ و بافتی متفاوت‌تر از گوشت گاو خورده باشید، اما متوجه نشده‌‌اید که گوشت چه حیوانی بوده است. گاومیش یک حیوان مفید و سه منظوره است یعنی شیر، گوشت و نیروی خوبی دارد، اما نسبت به گوشت گاو به علت داشتن یک ‌سری خصوصیات نامطلوب مشتری ‌پسندی کمی دارد.

گوشت گاومیش خام یا نپخته رنگ قرمز بسیار روشنی دارد و شاید تفاوت رنگش با دیگر گوشت‌ها موجب تعجب شما شود. این گوشت وقتی پخته می‌شود بسیار تیره و کدرتر از گوشت گاو می‌شود. وقتی آن را چرخ می‌کنیم همچون خمیری آبدار و بسیار لطیف شده، اما زمانی که می‌پزد بافت آن سفت می‌شود و اصلا طعم خوبی ندارد مگر آن‌ که به مدد برخی از ادویه ‌جات طعم آن را مخفی کنیم.

تفاوت گوشت گاو و گاویش

تحقیقات انجام شده نشان می‌دهد میزان پروتئین این گوشت با گوشت گاو برابری می‌کند، اما چربی و کالری آن ۱/۵ تا ۲ برابر بیشتر از گوشت گاو است. میزان ویتامین‌‌های B و کلسیم گوشت گاومیش درصدی کمتر ولی از نظر میزان فسفر، آهن و پتاسیم با گوشت گاو برابری می‌کند با این تفاوت که سدیم گوشت گاومیش کمی بیشتر است.

گوشت گاومیش در مقایسه با گوشت گاو چون کیفیت و ارزش غذایی پایین ‌تری دارد و خصوصیات ظاهری، بافتی و طبخی آن نامطلوب است کمتر مورد اقبال مصرف کنندگان قرار گرفته است. از قلم و کوهان شتر در درمان درد پا و کمر استفاده می‌شود.

گوشت شتر

در آموزه‌های اسلامی مصرف گوشت شتر به دلیل ویژگی‌‌های متمایزی که نسبت به گوشت سایر حیوانات دارد بسیار توصیه شده و البته مدتی است که این گوشت طرفداران زیادی را به خود جلب کرده است. در آموزه‌‌های دینی آمده که گوشت شتر قوای بدنی و استقامت را زیاد کرده و اعصاب را تقویت می‌کند و از اختلالات در رشد جنین جلوگیری می‌کند و مصرف آن به بانوان باردار، شیرده، دانش ‌آموزان، ورزشکاران و افراد کهنسال توصیه شده است.

این گوشت ظاهری شبیه گوشت گوساله دارد و نظر به این‌که اغلب خانواده‌ها از سفتی و دیرپز بودن این گوشت گلایه دارند باید بگوییم که اگر از گوشت شتر جوان استفاده کنید ضمن داشتن بافتی نرم و لذیذ، برای چرخ و کبابی کردن هم مناسب است. این گوشت پروتئین و چربی کمتری نسبت به گوشت گاو و گوساله دارد، اما سدیم آن زیاد و پتاسیم کمی دارد که این قضیه به تحمل ‌پذیری شتر به کمبود آب مرتبط می‌شود.

آهن و روی گوشت شتر کمتر از گوشت سایر دام‌هاست، اما فسفر، کلسیم و ویتامین‌های B در عضلات ران این حیوان بیشتر است. این را هم بد نیست بدانید که از قلم و کوهان شتر در درمان درد پا و کمر و دردهای روماتیسمی استفاده می‌شود.