با خوردن اگر حال تو جا می آید / خوش باش که ایام صفا می آید
آماده به حمله باش در این شب عید / وقتی که صدای ربنا می آید . . .
کم کم غروب ماه خدا دیده می شود / صد حیف ازین بساط که برچیده میشود
در این بهار رحمت و غفران و مغفرت / خوشبخت آنکسی ست که بخشیده میشود
عید شما مبارک
بدرود ای بزرگترین ماه خداوند و ای عید اولیای خدا
بدرود ای ماه دست یافتن به آرزوها
بدرود ای یاریگر ما که در برابر شیطان یاریمان دادی
بدرود ای که هنوز فرا نرسیده از آمدنت شادمان بودیم
و هنوز رخت برنبسته از رفتنت اندوهناک.
التماس دعا
خداحافظ ای ماه غفران و رحمت / خداحافظ ای ماه عشق و عبادت
خداحافظ ای ماه نزدیکی بر آرزوها / خداحافظ ای ماه مهمانی حق تعالی
خداحافظ ای دوریت سخت و جانکاه / خداحافظ ای بهترین ماه الله
خدیا ، خروج از ماه مبارک را برای ما مقارن با خروج از تمامی گناهان قرار بده.
آمین
حلول ماه عید و شادی مسلمین است / پایان ماه روزه، برای صائمین است
نشاط و افتخار و شادی و سربلندی / از محک الهی برای مؤمنین است . . .
و چقدر سخت است که این عزیزترین عید را بدون آن عزیزترین غایب از نظر بگذرانیم
اللهم عجل لولیک الفرج . . .
عید فطر و جشن طاعت بر ره یافتگان ضیافت الهی مبارک
دلها همه بهاران شد از شمیم باران / مه رخ نموده امشب در عید روزه داران
هر کس که در دعایش یادی کند ز یاران / شیرین تر از عسل باد کامش به روزگاران . . .
تا که چشمم باز شد دیدم که یارم رفته است / ماه مهمانی تمام و مهنگارم رفته است
با گل این بوستان تازه انسی داشتم / گرم گل بودم که دیدم گلعذارم رفته است
عید شما مبارک
خدایا
این همه روزه بگیریم ، گشنگی بکشیم ، آخرشم پول بدیم تا قبول شه !؟
آخه این چه مهمونی بود !؟
عید فطر مبارک !
خدایا
عید است و دلم خانه ویرانه، بیا / این خانه تکاندیم ز بیگانه ، بیا
یک ماه تمام مهیمانت بودیم / یک روز به مهمانی این خانه بیا
عید فطر بر شما مبارک
برگ تحویل می کند رمضان / بار تودیع بر دل اخوان
یار نادیده سیر، زود برفت/ دیر ننشست نازنین مهمان
ماه فرخنده روی برپیچید / و علیک السلام یا رمضان
عید رمضان بر شما مبارک
خوش بر کسی که سفره نشین خدا بود
از هرچه غیر خواسته ی او گر ، جدا بود
درب کلاس درس خدا چون گشوده شد
خوش بر مطلبی که قبول انتها بود
عید شما مبارک
عید آمد و عید آمد با نقل و نبیدآمد
رمضان مبارک رفت این فطر سعید آمد
دنیا شده یکسر گل هرگوشه پرازبلبل
هر خاک شده بستان چون نور امیدآمد . . .
هزاران آفرین بر جانت ای ماه / روان عاشقان قربانت ای ماه
مبارک باد ماه عشق بازان / که بنشینند در ایوانت ای ماه
مبارک باد عید روزه داران / نکویان جهان مهمانت ای ماه . . .
بر ملک دلم روی تو خورشید شود / بر جان و دلم عشق تو امید شود
می نوش یکی جام سلامت ای دوست / خوش باشی و هرروز توچون عید شود . . .
عید صیام آمد و ماه صیام رفت / لطف تمام آمد و فیض تمام رفت
شد عید فطر و لطف خدا باز تازه شد / گرد غم گناه ز جان عوام رفت
عید فطر ضیافتی است برای پایان این میهمانی
عید فطر پاداش افطارهای خالصانه و بجاست
عید فطر قبولی انفاقهای به قصد قربت است
عید فطر پایان نامه دوره ایثار و گذشت است
خدایا
سی شب به تو التماس کردم / این لحظه جواب طالب ام من
خواهی بنواز و خواه رد کن/احسان و عتاب طالب ام من . . .
ای ماه صیام ارچه مرا خود خطری نیست / حقا که مرا همچو تو مهمان دگری نیست
ای داده به باد این مه بابرکت و باخیر / مانا کهت از این آتش در دل شرری نیست . . .
بگذشت مه روزه و عید آمد و عید آمد / بگذشت شب هجران معشوق پدید آمد
آن صبح چو صادق شد عذرای تو وامق شد / معشوق تو عاشق شد شیخ تو مرید آمد
عید آمد و خنده به لبان شد
در ساز دلم شاد و روان شد
از تشنگی وسوزنخوردن
گوهر به کلامم رمضان شد
مژده که رسید دعوت دوست
مهمانی دوست وه چه نیکوست
عید رمضان بهار جان هاست
جانی که چنان علی خدا جوست
منّ شوال علینا / و حقیق بامتنان
جا باقصف و بالعز / فو تعزید القیان
او فی الاشهر لی / ابعدها من رمضان
معنی :
ماه شوال بر ما منت گذاشت، پس سزوار سپاس است.
با شادی و نغمه بانوان آمد. باوفاترین ماهها برای من،
همان دورترین آنان از رمضان می باشد.