درگیری علی دایی با آقای اخلاق!

صبای قم و پرسپولیس در روز ۱۲ مهر ۹۲ در ورزشگاه یادگار امام قم، یکی از مسابقات بازی هفته دوازدهم لیگ برتر را باید برابر هم برگزار می‌کردند، اما بخاطر حضور مایلی‌کهن و دایی روی نیمکت تیم‌ها و همانطور که انتظار می‌رفت، از قبل تا پس از پایان مسابقه شاهد درگیری بین این دو سرمربی بودیم.

آنطور که به گوش ما رسید، مایلی‌کهن شب قبل از این مسابقه، مربیان صبا را دور هم جمع می‌کند و می‌گوید پرسپولیسی‌ها و علی دایی مهمان ما هستند و باید با احترام با آنها برخورد کنیم. او همچنین به دستیاران‌اش تاکید کرد که قبل از بازی، به استقبال علی دایی می‌رویم تا بازی بدون تنش برگزار شود.

در یکی از معدود روزهایی که صندلی‌های ورزشگاه یادگار امام قم آفتاب و باران نمی‌خورد و تماشاگران زیادی به خود می‌دید، وارد ورزشگاه شدیم و انتظار داشتیم مثل هیجانی که روی سکوها وجود دارد، در زمین مسابقه هم شاهد رقابت جذابی باشیم. قبل از شروع بازی تنش‌ها شروع شد و کاملا محتمل بود که چه اتفاقی در جریان و پایان بازی پیش رو خواهد بود.

دو سال و نیم قبل از آنکه علی دایی سرمربی صبا شود، قمی‌ها منتظر حضور آقای گل جهان در استادیوم بودند تا سرمربی پرسپولیس را تشویق کنند، اما او در زمان تمرین و مراسم‌های پیش از بازی، برای عدم رویارویی با محمد مایلی‌کهن اقدام به این کار نکرد و کریم باقری، دستیار او نیز چنین حرکتی انجام نداد تا تنها سعید شیرینی، سرپرست پرسپولیس به سمت مربیان تیم صبا برود و برنامه‌های مرسوم قبل از مسابقه به سردترین شکل ممکن برگزار شود.

علی دایی بعد از به صدا درآمدن سوت شروع بازی به زمین آمد تا خوش و بش کردن و پایان کدورت‌ها بین این دو پیشکسوت پرسپولیس اتفاق نیفتد و مسابقه روال عادی خود را طی کند.

بیش از ۱۰ هزار نفری که در ورزشگاه یادگار امام حضور داشتند، هنوز ۲۰ دقیقه از مسابقه را تماشا نکرده بودند که به جای گل، درگیری دایی و مایلی‌کهن را دیدند؛ تنشی که به مصاحبه تند و حملات عجیب به پس از مسابقه هم کشیده شد.

در یک صحنه رضا عنایتی، مهاجم وقت صبای قم در محوطه جریمه پرسپولیس صاحب توپ شد و بازی را دنبال کرد، اما در آن لحظه علی دایی اعتقاد داشت توپ از خط عرضی زمین رد شده و به همین دلیل اعتراض شدیدی به داور چهارم کرد.

مایلی‌کهن که تا پیش از این روی نیمکت نشسته و نظاره‌گر بازی بود، با دیدن اعتراض علی دایی به سمت او رفت و خطاب به سرمربی پرسپولیس گفت: «چرا به داور اعتراض می‌کنید؟ جوسازی و مظلوم‌نمایی نکنید! شما مربی هستی و بگذار داور کارش را بکند.»

علی دایی هم در جواب به مایلی‌کهن گفت: «به شما چه ارتباطی دارد؟ مگر من با شما هستم؟ من با داور صحبت کردم و کسی با شما حرفی نزد.» که این بگو مگوها بعد از ۴-۳ دقیقه و با دخالت ناظرین و عوامل برگزاری مسابقه ختم به خیر شد.

از جایگاه خبرنگاران که نگاه می‌کردیم، تا لحظه آخر مسابقه هیچ تنش دیگری بین دو سرمربی به وجود نیامد و تنها اتفاق مهم، گل دقیقه ۹۰ سید مهدی سیدصالحی برای پرسپولیس در پاسخ به گل نیمه اول مرتضی کاشی بود که موجب شد شادی‌های همیشگی علی دایی را بعد از گل ببینیم؛ شادی گلی که مایلی‌کهن آن را به سوراخ کردن آسمان توسط کادر فنی حریف تعبیر کرد!

بازی با تساوی خاتمه پیدا کرد و وقتی وارد سالن پُر از جمعیت کنفرانس که شدیم، ابتدا علی دایی به جمع اصحاب رسانه آمد و به صحبت‌های مایلی‌کهن که در نشست خبری قبل از مسابقه، از مهمان‌نوازی و این مسائل صحبت کرده بود، پرداخت و گفت: «نباید ظاهر آدم‌ها را ببینیم. باطن آدم‌ها مشخص است. من دو بار در دادگاه او را محکوم کردم. مرتبه دوم چون فوتبالی بود در رسانه‌ها مطرح نکردم و نمی‌دانم چه زمانی می‌خواهد دست از این کارها بردارد. شاید خیلی‌ها حرف من را بخوانند، اما کسی حرف او را نمی‌خواند. حرفی که به ایشان ربطی ندارد می‌زند و بعد می‌گوید اخلاق‌گرا هستم. امروز هم اتفاق خاصی رخ نداد و مردم قم هم میزبانی‌شان بهتر از قبل بود و از آنها تشکر می‌کنم. مایلی‌کهن در ظاهر اخلاق‌گرا است، اما ظاهر را نباید ببینیم. حرف‌هایی که او دیروز زده ربطی به او نداشته و دیدید امروز چطور وارد زمین شد.»

بعد از آن، مایلی‌کهن بین خبرنگاران آمد و همان ابتدا با بیان اینکه صداهای من را ضبط کنید، با اشاره به درگیری‌اش با علی دایی گفت: «در همه بازی‌ها کاری می‌کند که همه چیز تحت تاثیر خودش باشد و آیا لزومی دارد اعتراض کند؟ ما بچه نیستیم. متاسفانه چه بلایی این آقایان سر محسن قهرمانی آوردند؛ اصل قضیه این است که پای یک بدنساز در میان است و حالا می‌خواهند همه چیز را تحت تاثیر قرار بدهند. فوتبال جنگ نیست.»

مایلی‌کهن در مورد نرفتن به سمت کادر فنی پرسپولیس هم گفت: «من قبلا از این کارها کرده‌ام؛ مگر باقری طرف من آمد؟ من هیچ مشکلی با کریم ندارم ولی ایشان دلیل خاص خودش را داشت ولی افرادی که فوتبال را برای خودشان می‌خواهند، طبیعی است این کارها را کنند. ضمنا من اهل تظاهر به دوستی نیستم.»

جدا از حملاتی که مایلی‌کهن به دایی داشت و مسائل زیاد دیگری که گفت، او درباره افراد کارچاق‌کن در اطراف دایی هم حرف زد و به زمین‌خواری عده‌ای نیز اشاره داشت؛ مسائلی که موجب شد تا علی دایی از او شکایت کند و در واکنش به اظهارات مایلی‌کهن بگوید: «متاسفانه این آقا آمده و حرف‌هایی زده، مطمئن باشید تا آخرین کلمه حرف‌هایش را پیگیری می‌کنم و این دفعه مثل دفعه‌های قبل کوتاه نخواهم آمد، مطمئن باشید خودم اگر قرار است پیش رئیس قوه قضاییه و هر کسی که لازم است می‌روم و این بار تقاضای اشد مجازات برای این آقا را دارم. در دفعات گذشته از خیلی از مسائل گذشتم اما این بار کوتاه نمی‌آیم تا ببینم چشم‌هایشم را ببندند می‌توانند دهانشان را راحت باز کنند یا خیر؟»

همان صحبت‌های مایلی‌کهن موجب شد تا دایی برخلاف سری‌های قبل، جدی‌تر موضوع را پیگیری کرده و در نهایت محمد مایلی‌کهن را روانه زندان کند!

در پایان مطلب، به ابتدای ماجرا برمی‌گردیم؛ اتفاقی که جدا از تنش‌های قبلی بین مایلی‌کهن- دایی، یک ذهنیت منفی را هم در سرمربی صبای قم داشت و او معتقد بود حواشی دیدار سپاهان و پرسپولیس در روز ۳۰ شهریور ۹۲ که با داوری محسن قهرمانی و علیه قرمزها همراه بود و در نهایت به اخراج میثم حسینی، پنالتی جنجالی علیه پرسپولیس و شکست ۲ بر صفر تیمِ علی دایی منجر شد، ممکن است اتفاقاتی رقم بزند و با سر و صدایِ دایی تبدیل به شرایطی شود که داوران در بازی صبا و پرسپولیس، به سود قرمزها قضاوت کنند.