استرس عامل اصلی بسیاری از تنش های عصبی و تیک های عصبی هستند ناخن خوردن ،مکیدن انگشت و تمان دادن پاها نشان بی قراری و استرس است. سندرم پای بی قرار شدیدا روی استراحت افراد تاثیر میگذارد. بیماران سندرم پای بی قرار از بی حسی پاها و اختلالات خواب هنگام شب شکایت دارند. سندرم پای بی قرار ممکن است در هر سنی ایجاد شود؛ اما، با افزایش سن این وضعیت بدتر خواهد شد.
علائم سندرم پای بی قرار
تکان خوردن پاها هنگام شب
بدتر شدن علائم هنگام شب
با حرکت، بیماران تسکین پیدا میکنند
علت ایجاد سندرم پای بی قرار چیست؟
در اغلب مواقع هیچ علت مشخصی برای ایجاد این عارضه وجود ندارد. محققان تصور میکنند که چنین اختلالی میتواند ناشی از عدم تعادل شیمیایی دوپامین مغز باشد که پیامهایی را جهت کنترل عضلات ارسال میکند.
درمان سندرم پای بی قرار
مصرف مکمل های منیزیم میتوانند علائم سندرم پای بی قرار را کاهش دهند. منیزیم گاهی اوقات به عنوان یک درمان طبیعی یا جایگزین استفاده میشود، به ویژه هنگامی که علت این بیماری به دلیل کمبود منیزیم در این بیماری نتشخیص داده می شود.
فولات(ویتامین B9) با افزایش جریان خون (گردش خون) می تواند علائم سندرم پای بیقرار را بهبود بخشد و همینطور یکی دیگر از گروه ویتامین گروه ب، ویتامین ب12 نیز به طور مستقیم با این سندرم در ارتباط بوده و مصرف آن برای درمان پای بی قرار در مطالعات علمی موثر گزارش شده است.
روش های درمانی دیگری نیز وجود دارد که به بهبود علائم این سندرم کمک می کند مانند ورزش منظم، کاهش مصرف کافئین، برای تسکین علامتی (پیادهروی، دوچرخهسواری، ماساژ پا، همودیالیز روزانه کوتاه برای بیماران مبتلا به بیماری کلیه) و بطور کلی
اجتناب از عوامل تشدید کننده: کمبود خواب باعث تشدید علائم سندرم پاهای بیقرار (RLS) در بسیاری از بیماران میشود. ارزیابی و درمان سایر علل اختلال در خواب (مانند آپنه انسدادی خواب) زیرا درمان احتمالا علائم RLS را بهبود میبهشد