ایست قلبی بیشتر در افراد با سن بالا بوجود میآید. ایست قلبی نشانههایی دارد که کمتر کسی از آنها اطلاع دارد. ایست قلبی بلاییست که ممکن است جان خیلی ها را بگیرد. در این نوشته نکاتی در مورد ایست قلبی میگوییم که بهتر است بدانید.
حدود ۹۰ درصد از افرادی که در خارج از بیمارستان دچار ایست قلبی میشوند، از آن جان سالم به در نمی برند.
آسیب مغزی خفیف تا شدید ناشی از کمبود اکسیژن به مغز در آنها رایج است، که اغلب پس از ترخیص از بیمارستان به توانبخشی فشرده نیاز دارند.
ایست قلبی و حمله قلبی کاملاً متفاوت هستند. در ایست قلبی، قلب از تپش میایستد و شما نمیتوانید منتظر خدمات اورژانس باشید. یک فرد کاملاً بی پاسخ خواهد بود و شما باید فوراً احیای قلبی ریوی را شروع کنید. در مقابل، زمانی که فردی دچار حمله قلبی میشود، علائمی مانند درد قفسه سینه و تنگی نفس را تجربه میکند، اما همچنان هوشیار و پاسخگو هستند. دریافت فوری مراقبتهای پزشکی مهم است، اما بر خلاف ایست قلبی، قبل از رسیدن خدمات پزشکی اورژانس برای حمله قلبی نیازی به درمان نیست.
دکتر اوزندو که سالم بود، خود را یک ورزشکار میدانست و سابقه پزشکی که حاکی از افزایش خطر ایست قلبی باشد، را نداشت. با این حال، در سن 25 سالگی و در حالی که با دوستانش در یک باشگاه بسکتبال بازی میکرد، آن را تجربه کرد. اما در بسیاری از موارد، ایست قلبی در افرادی با عوامل خطر شناخته شده اتفاق میافتد. یکی از علل اصلی آن، بیماری عروق کرونر است.
ایست قلبی به راحتی میتواند زمانی اتفاق بیفتد که شما هیچ کاری انجام نمیدهید.
احیای قلبی ریوی که در چند دقیقه اول ایست قلبی انجام میشود، میتواند شانس زنده ماندن فرد را دو یا سه برابر کند.
علاوه بر انجام احیای قلبی ریوی، در صورت وجود باید از الکتروشوک خارجی خودکار استفاده کنید.
یک “زنجیره بقا” برای داشتن بهترین شانس برای زنده ماندن از ایست قلبی لازم است. مراحل این زنجیره شامل تماس با اورژانس، انجام احیای قلبی ریوی با کیفیت بالا، دفیبریلاسیون، احیای قلبی ریوی پیشرفته توسط متخصصان پزشکی، مراقبتهای بیمارستانی و بهبودی است.
از آنجایی که بیماری عروق کرونر یکی از علل اصلی ایست قلبی است، یکی از بهترین راهها برای کاهش مرگ و میر ناشی از آن، اطمینان از غربالگری و درمان افراد برای این بیماری است.
منبع: سلامت