محبوبیت مردی که تک و تنها تانگو رقصید

کالدرون در آخرین بازی نیم فصل چهره ای تاثیرگذار و متفاوت از خودش به جای گذاشت. در روزهایی که این احتمال وجود دارد که او بعد از تعطیلات به ایران بازنگردد، دارد جای خودش را در دل هواداران پرسپولیس و علاقمندان فوتبال پیدا می کند. مردی خستگی ناپذیر و متعهد که توانست پرسپولیس را در سخت ترین فصل سال به صدرجدول رده بندی برساند. یادمان نرود که تا قبل از حضور او در ایران این تفکر عمومی وجود داشت که جانشین برانکو هرکه باشد برای تکرار موفقیت ها کاری بسیار دشوار دارد. کالدرون اما با تلاشی که منحصر به فرد و مختص به خود او است این بار سنگین را هرچند به سختی به آنجایی که باید رساند. مانند مرد ریزنقشی که باید بار سنگینی را به قله برساند، شاید در طول این سفر زیرسنگینی این بار پنهان شده بود اما نتیجه رسیدن به نقطه هدف بود که انجام شد.

گابریل کالدرون شاید کمی دیر در فوتبال ایران کشف شد اما او از آن دسته آدم هایی است که رمز رسیدن به هدفش را فهمیده است:تلاش ، تلاش و تلاش. در طول نود دقیقه بازی پرسپولیس برابر نساجی بعید است عکاس یا خبرنگاری او را در حالی که روی نیمکت نشسته است دیده باشد. در تمام طول مسابقه او کنار خط بود آن هم در ساعت هایی که از عصبانیت در آستانه انفجار قرار داشت.

تیم کالدرون به آن زیبایی که تصور می شد بازی نمی کند اما این تیم هفته ها است که سخت گل می خورد و حریفانش را یک به یک چه در تهران و چه در خانه حریفان شکست می دهد. نکته اینجاست، همانطور که خودش در آمار و ارقامی که گهگاه برای دفاع از عملکردش منتشر می کند نشان می دهد پرسپولیس مثل خود او تیمی پرتلاش و خستگی ناپذیر است که تا آخرین دقیقه برای بردن می جنگد.

بازی با نساجی می تواند نقطه مهمی در سرنوشت این فصل پرسپولیس باشد؛ کالدرون که عصبانی اتاق کنفرانس را ترک کرد و از بی احترامی و دروغ به خشم آمده بود ممکن است بعد از تعطیلات به تهران باز نگردد. به همین خاطر است که برخی تصاویر این بازی حالا بعد از گذشت یک روز می تواند معانی و تفاسیر بیشتری پیدا کند. او در دقایق پایانی این بازی دو تا از بهترین هایش یعنی ترابی و بشاررسن را تعویض کرد و در کنار زمین برخوردی گرم تر از حد معمول با آن ها داشت. آیا این در آغوش کشیدن ها معنای خداحافظی واقعی را می دهد.

کالدرون مثل هر مربی بزرگ دیگری که به ایران آمد اثر و رد خودش را به جای گذاشت؛ او مردی متعهد و پرتلاش بود که می تواند این خصوصیات را از خودش به یادگار بگذارد و شاید یکی از مهمترین آن ها موفقیتی است که در نتیجه تلاش بی وقفه و با کار زیاد به دست می آید:" mucho gracias Señor"