ماه رمضان یکی از ماههای مهم و معنوی در تقویم اسلامی است. در ماه رمضان ، مسلمانان سراسر جهان به صورت همزمان روزه میگیرند که به معنی پایداری در دوران بیداری، امتناع از خوردن و آب نوشیدن، و اجتناب از رفتارهای نامناسب است. روزه در ماه رمضان تلاش برای روحانی شدن، پاکسازی روح و جسم، افزایش صبر، تقوا و اخلاص است.از آنجایی که ماه رمضان ماه بخشش و رحمت الهی نیز است، مسلمانان در این ماه به صورت فعالانه در کارهای خیریه و انساندوستانه شرکت میکنند و با اهدای مالی و انجام خدمات روزهدارانه، به ترویج مفاهیم عدالت و همبستگی در جامعه کمک میکنند. ماه رمضان به عنوان یکی از پایههای مهم اسلام، فرصتی برای توسعه شخصی و بهبود زندگی مسلمانان است. ماه رمضان ، انسانها با خودآزمایی، تلاش برای کنترل شهوات نفس و عادات نادرست و پیدا کردن راههای بهتری برای هدایت زندگی مشغولند.
پیامبر (ص) برای هر روز از ماه رمضان دعایی ذکر فرمودهاند و دعای روز بیستم این ماه مبارک به شرح زیر است:
بسم الله الرحمن الرحیم
اللَّهُمَّ افْتَحْ لِی فِیهِ أَبْوَابَ الْجِنَانِ وَ أَغْلِقْ عَنِّی فِیهِ أَبْوَابَ النِّیرَانِ وَ وَفِّقْنِی فِیهِ لِتِلاَوَةِ الْقُرْآنِ یَا مُنْزِلَ السَّکینَةِ فِی قُلُوبِ الْمُؤْمِنِینَ.
ای خدا در این روز به روی من درهای بهشت ها بگشا و درهای آتش دوزخ ببند و مرا توفیق تلاوت قرآن عطا فرما، ای فرودآورنده وقار و سکینه بر دلهای اهل ایمان.
دعا برای باز شدن درهای بهشت
آیت الله مجتهدی تهرانی (ره) دعای روز بیستم ماه رمضان را این گونه شرح داده است: «اللَّهُمَّ افْتَحْ لِی فِیهِ أَبْوَابَ الْجِنَانِ» در اینجا منظور از اینکه میگوییم خدایا درهای بهشت را بر روی من بگشای، این است که خداوند ما را از گناهانی که در طول عمر خویش انجام داده ایم پاک سازد و حسنات و کارهای نیک ما را افزون سازد.
چرا که تا انسان گنهکار باشد و از خیرات و حسنات به دور باشد، بهشت بر او حرام خواهد بود و تنها هنگامی دربهای بهشت روی او گشوده میشود که هیچ گناهی بر او نباشد و اینکه میگوییم درهای بهشت را بر روی ما بگشای، به این خاطر است که خداوند به ما عنایت فرماید تا طوری در دنیا زندگی کنیم که بتوانیم در آخرت از هر دری که خواستیم وارد بهشت شویم.
«وَ أَغْلِقْ عَنِّی فِیهِ أَبْوَابَ النِّیرَانِ» برای آنکه بفهمیم منظور از این فراز چیست، اشاره میکنیم به فرموده خداوند عز و جل در قرآن کریم: «الم یعلموا انه من یحاد الله و رسولا فان له نارجهنم خالدا فیها» (سوره توبه؛ آیه 64) یعنی «آیا نمیدانند که هر کس با خداوند و رسولش دشمنی نماید، آتش جهنم برای اوست که در آن جاودان خواهد ماند؟»
با توجه به این آیه شریفه درمییابیم ما در این روز در اصل با این دعا از خداوند میخواهیم ما را جزء کسانی قرار دهد که از دستورات ذات اقدسش و رسول گرامیاش پیروی کنیم؛ چرا که پیروی از خداوند و رسولش برابر با رستگاری در دنیا و آخرت و دوری از آتش دوزخ است.
خانههای خود را به تلاوت قرآن روشن کنید
«وَ وَفِّقْنِی فِیهِ لِتِلاَوَةِ الْقُرْآنِ یَا مُنْزِلَ السَّکینَةِ فِی قُلُوبِ الْمُؤْمِنِینَ»: و مرا در این روز توفیق تلاوت قرآن عطا فرما ای فرود آورنده وقار و سکینه بر دلهای اهل ایمان.
پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم توصیههایی در مورد تلاوت قرآن دارند. رسول گرامی اسلام فرمودند: «نوروا بیوتکم بتلاوه القرآن اولا تتخذوها قبورا کما فعلت الیهود و النصاری، صلوا فی لکنائس و البیع و عطلوا بیوتهم فان البیت اذا کثر فیه تلاوه القرآن کثر خیره و انسع اهله و اضاء لاهل السماء کما تصنئی نجوم السماء لاهل الدنیا» (اصول کافی، جلد 4)
یعنی «خانههای خود را به تلاوت قرآن روشن کنید و آنها را گورستان نکنید چنانچه یهود و نصارا کردند؛ در کلیساها و عبادتگاههای خود نماز کنند ولی خانههای خویش ار معطل گذاردهاند (و در آنها عبادتی انجام ندهند) زیرا که هر گاه در خانه بسیار تلاوت قرآن شود، خیر و برکتش زیاد شود» و اهل آن به وسعت رسند و آن خانه برای اهل آسمان درخشندگی دارد چنانچه ستارگان آسمان برای اهل زمین میدرخشند.
ما هم میدانیم که هر چیزی بهاری دارد و بهار قرآن ماه مبارک رمضان است؛ چنانچه امام باقر علیه السلام فرمودند: «لکل شی ربیع و ربیع القرآن شهر رمضان» یعنی «هر چیزی بهاری دارد و بهار قرآن ما، ماه مبارک رمضان است.» پس با این حال ما نیز از خداوند در این روز میخواهیم که به ما توفیق عنایت فرماید تا بتوانیم کلام نورانیاش را تلاوت کرده و به آن جامه عمل بپوشانیم.