پوریا پورسرخ بازیگر باتجربه سینما و تلوزیون است عکس دیده نشده از خواهر پوریا پورسرخ در مطب را مشاهده می کنید . پوریا پورسرخ چند وقت گذشته خبر ازدواجش را علنی کرد در ادامه تصویر دیده نشده از خواهر پوریا پورسرخ را مشاهده می کنید .
خانواده و تحصیلات
ساعت 4 صبح در تهران بعنوان فرزند اول خانواده بدنیا آمده است و دو خواهر بنام های «پگاه» و «پانته آ» و یک برادر به نام «رضا» دارد که هر سه لیسانس دارند
مادرش دبیر بازنشسته زبان انگلیسی و پدرش بازنشسته شرکت نفت می باشد
خودش مقطع لیسانس را در رشته اصلاح نباتات دانشگاه آزاد شیراز خواند و فوق لیسانس و دکترا را در تهران فیزیولوژی گیاهی خواند
فعالیت روزنامه نگاری
همزمان با تحصیلات دانشگاهی بعنوان خبرنگار در نشریات هنری و اجتماعی از جمله «دنیای جوانان» مشغول بکار بود و در یک شرکت تبلیغاتی در دبی نیز فعالیت میکرد
ورود پوریا پورسرخ به دنیای هنر
پوریا پورسرخ بعد از شرکت در کلاس های بازیگری محمد حسین لطیفی و آشنایی با او، قرار شد در سال 1384 لطیفی را بعنوان دستیار همراهی کند اما به علت عدم حضور یکی از بازیگران سریال فرار بزرگ به جای وی بازی کرد و اینگونه به عرصه هنر وارد شد.
او در سال 1385 با بازی در سریال وفا به کارگردانی محمدحسین لطیفی به عنوان چهره ای جدید مطرح شد و شهرت فراوانی را در میان مخاطبان تلویزیون به دستآورد.
پوریا پورسرخ کاندید بهترین بازیگر نقش اول مرد
ورود او به عرصه سینما نیز به سال 1384 و بازی در فیلم جنایت و جنحه مربوط می شود اما این فیلم هیچ وقت پخش نشد به این ترتیب اولین تجربه رسمی او فیلم مهمان است.
پوریا پورسرخ در همان سال در فیلم روز سوم حضور یافت؛ او در نقش رضا خوش درخشید و نامزد بهترین بازیگر نقش اول مرد از بیست و پنجمین جشنواره فیلم فجر شد.
شروع بازیگری
اوایل دهه 80 در کلاس های بازیگری محمد حسین لطیفی شرکت کرد تا اینکه در سال 1382 به دعوت لطیفی قرار بود بعنوان دستیار او را همراهی کند
ورود شما به دنیای بازیگری چطور اتفاق افتاد؟
خیلی سال پیش، کلاس کارگردانی آقای لطیفی می رفتم. آنجا آشنایی شکل گرفت و بعد هم با ایشان در تماس بودم. تا اینکه یک روز زنگ زدند که بیا سر کاری که اسمش «فرار بزرگ» بود. اول قرار بود دستیار آقای لطیفی باشم. به طور کاملا خودجوش بازیگر نقشی که من بعداد آن را بازی کردم، نمی دانم به چه دلیل نیامد و گروه بازیگری در کل شخم خورد. ناگهان قسمت شد و من بازی کردم. آقای لطیفی در ذهنش ماند و فکر می کنم یکی دو سال بعد، قصه «وفا» پیش آمد و بخت به من رو کرد.
از دوران جوانی و نوجوانی پیگیر جدی سینما بودید؟
اصلا و ابدا. گره خوردن زلفم با این مقوله سینما و هنر هفتم تقریبا از وقتی شد که من خیلی قضا و قدری کلاس های بازیگری آقای امین تارخ رفتم. قبل از آن خیلی برایم سینما چیزی نبود که پیگیر باشم و سرگرمی مورد علاقه ام باشد. به مرور این اتفاق افتاد. یادم هست در دورانی برای اینکه از مدرسه فرار کنیم، ترجیح می دادیم همه جا از جمله سینما و فوتبال برویم جز مدرسه. من فیلم های مهم و شاخص تاریخ سینما را در سینما می دیدم. «مادر» مرحوم علی حاتمی را با اینکه بچه بودم، رفتم در سینما دیدم. یا «آژانس شیشه ای» ابراهیم حاتمی کیا.
یادم هست بلیت فیلم «قرمز» فریدون جیرانی را داشتم و همزمان همان روز استقلال با پاس بازی داشت. بلیت ها را به دوستم دادم و رفتم بازی استقلال را دیدم. بعد تعریف «قرمز» را زیاد شنیدم و آن بازی هم از بخت بد من بدون گل تمام شد!