به گزارش رصد ورزشی: فوتبال ایران به صورت معمول از فضای چند قطبی و ملهم از اظهار نظرهای تند پیش میرود و حالا مسئله بیماری کرونا و بحرانی که این ویروس در سطح جهان و البته ایران ایجاد کرده، سوژه تازهای برای ادامه اختلاف نظرهاست تا جاییکه اینبار صلاحیت سازمانهای برگزار کننده فوتبال در ایران زیر سؤال رفته و البته مسابقات لیگ برتر نیز آیندهای ناروشن دارد.
بخشی از آنچه که امروز رخ داده، محصول عدم دوراندیشی برگزار کنندگان رقابتهای لیگ برتر است که تحت هیچ شرایطی زیر بار برگزاری جلسهای برای هماندیشی با حضور همه مدیران تیمهای لیگ برتری نرفتند چراکه در آن روزها، بحث عدم برگزاری مسابقات از سوی چهار باشگاه خصوصی پیگیری میشد و بیم آن میرفت که در یک جلسه جمعی، کلیت برگزاری لیگ برتر وتو شود.
اما با آغاز مجدد رقابتها همه چیز درهم و برهم به نظر میرسد؛ در حال حاضر دو باشگاه معتبر و بالانشین فوتبال ایران (فولاد خوزستان و استقلال تهران) نسبت به شکل برگزاری مسابقات و عدم رعایت پروتکلهای بهداشتی اعتراض شدیدی نسبت به برگزار کنندگان لیگ دارند و اگر آنچه که از سوی این دو باشگاه اعلام شده، واقعیت داشته باشد مسابقات هر دو تیم به تعویق خواهد افتاد که این مسئله به خودی خود مشکلات جدیدی را بر این دو باشگاه تحمیل خواهد کرد.
در عین حال، تیمهایی که در این مدت با دو باشگاه فولاد و استقلال دیدار داشتهاند از سلامتی بازیکنان خود مطمئن نیستند و چه بسا مشکلات دیگری در پی باشد؛ اگرچه سازمان لیگ تلاش کرده است با قاطعیت به حل مشکلات بپردازد، اما به نظر میرسد با توجه به آنچه در کلیت فوتبال ایران وجود دارد، آنها قادر به جمع و جور کردن این بحران نخواهند بود.
نکته مهم در این زمینه، شلوغی بیش از حدی است که کرونا بر فوتبال ایران حاکم کرده و البته اخباری که حتما به خارج از مرزهای ایران سرایت کرده و ممکن است سوء آثاری جدی برای فوتبال بهخصوص در رده ملی داشته باشد و در همین مسابقات پیشرو (مقدماتی جام جهانی) سلب میزبانی از ایران را نیز رقم بزند.
اما چه باید کرد؟ آنچه که در این مقاله خواهید خواند نسخهای است که "ورزش سه" که به کلیت فوتبال ایران پیشنهاد میکند؛ نسخه برگزاری مجتمع مسابقات هفت هفته باقی مانده لیگ برتر فوتبال ایران، با تدابیر بهداشتی شدید و در حالت قرنطینه و به صورت فشرده. بیاییم ببینیم آیا میشود؟
در حال حاضر ۵۸ مسابقه تا پایان رقابتهای لیگ برتر در دوره نوزدهم باقی مانده و فدراسیون فوتبال ایران باید تصمیم خود را برای برگزاری مجتمع مسابقات در شهر تهران بگیرد؛ شکل انجام این مسابقات باید شبیه به تورنمنتها و در زمان فشرده باشد و البته تیمها در هتلهای مخصوص اسکان یابند و شرایط قرنطینه کامل بر بازیکنان و اعضای کادر حکم فرما باشد. هفت هفته باقی مانده را نیز در بدبینانهترین حالت میشود در کمتر از یک ماه به سرانجام رساند؛ البته که شاید زمان ۲۱ روز نیز برای پایان لیگ برتر فوتبال ایران کافی باشد.
تهران و اطراف تهران ورزشگاه های مجهزی برای برگزاری رقابت های لیگ برتر دارد: ۱- ورزشگاه آزادی، ۲- ورزشگاه تختی، ۳- ورزشگاه پاس قوامین، ۴- ورزشگاه شهدای شهر قدس، ۵- ورزشگاه شهید کاظمی، ۶- ورزشگاه انقلاب کرج، ۷- ورزشگاه اکباتان، ۸- ورزشگاه نفت تهرانسر، ۹- ورزشگاه شهدای اسلامشهر، ۱۰- ورزشگاه یادگار امام قم یا ورزشگاه صباشهر.
همچنین زمینهای دیگر نیز در برخی از مناطق تهران مثل باقرشهر به تازگی افتتاح شده و قابل استفاده میباشد؛ این ۱۰ ورزشگاه از میان ورزشگاههای تهران و اطراف آن، جزو ورزشگاههایی هستند که امکان برگزاری مسابقات، نصب تابلوهای تبلیغاتی و پخش تلویزیونی در آنها فراهم است. با وجود این ۱۰ ورزشگاه میتوان با یک برنامه ریزی منظم، از همه یا نیمی از آنها برای برگزاری ۸ دیدار در هفت مسابقه استفاده کرد. ۱۶ تیم لیگ برتری در تهران میتوانند از زمینهای تمرینی که شرایط مناسبی دارند استفاده کنند و در هتلی مشخص مستقر باشند (هزینه هتل نیز هر چه باشد کمتر از هزینه اقامت فعلی تیمها یا هزینه سفر به سایر شهرها است).
۱- ورزشگاه شهید کاظمی، ۲- زمین شماره ۲ آزادی، ۳- زمین پیکانشهر، ۴- زمین تمرینی سایپا، ۵- زمین خیریه عمل، ۶- زمین تمرینی باشگاه انقلاب، ۷- زمین پژوهشکده صنعت نفت، ۸- زمین کارگران، ۹- زمین نفت تهرانسر ۱۰- زمین بانک ملی ۱۱- دهکده ورزشی کرج ۱۲- کمپ تمرینی شهریار و همچنین سه زمین آکادمی فوتبال که تازه به آنها میتوان چند زمین کمتر مورد استفاده قرار گرفته در تهران را نیز اضافه کرد.
با توجه به اینکه در صورت درگیری تیمها با بیماری کرونا و وحشتی که بین فوتبالیستها وجود دارد تا از این ویروس دور بمانند، در صورت درگیری مجدد تیمها با موج این بیماری احتمالا تعویق مسابقات هست و با توجه به قرمز بودن برخی از مناطق برگزاری لیگ، این خطر همچنان بالای سر لیگ وجود دارد؛ پس اگر قرار به اتمام رقابتها و برگزاری سریعتر مسابقات با هزینه کمتر و ایمنی بیشتر است، راهی جز برگزاری رقابتها به صورت مجتمع در شهر تهران ندارد. این تنها راهی است که دردسرهای فدراسیون را کمتر میکند.
با توجه به اتفاقات پیش آمده، میتوان یک زمان یک هفتهای قرنطینه را برای تیمها در نظر گرفت و شروع مجدد مسابقات را به هفته آینده موکول کرد و در برنامهای فشرده و با برگزاری بازیها در فاصله سه روز یا چهار روز مسابقات را به اتمام رساند.
به خاطر داشته باشیم با توجه به نبود تماشاچی در ورزشگاهها، مسئله میزبانی نیز از اهمیت سابق برخوردار نیست و میتوان نظر همه تیمها را به انجام برگزاری مسابقات به صورت مجتمع جلب کرد.
در این بین ممکن است مسائل مالی خاصی نیز برای برخی از تیمها برای اردو زدن وجود داشته باشد که فدراسیون فوتبال باید از نقش خود برای کمک به این تیمها استفاده کند؛ کما اینکه فیفا نیز قرار است ۵۰۰ هزار دلار بابت موضوع کرونا به باشگاههای ایرانی کمک کند و اگرچه فعلا دست ایران به این پول نمیرسد، اما راههایی وجود دارد که با اعتبار فعلا خرج و مخارج تیمها را برای این مدت زمان سه هفتهای با قراردادهای جدید و جلب نظر مسؤولان هتلها، زمینهای تمرین و ... به دست آورد..
انجام این طرح، احتیاج به همیت جمعی و روحیهای دارد که فدراسیون فوتبال و سازمان لیگ آموزش دهنده آن به تمامی اهالی فوتبال باشند.