تارج گذاری چالرز سوم |بعد از 70 سال انگلیس مراسم تاج گذاری داشت

چارلز سوم بعد از 70 سال سلطنت مادرش ملکه الیزابت امروز رسما تاج گذاری کرد. چارلز سوم  پسر ارشد الیزابت دوم است و از سال ۱۹۵۸ هم‌زمان با ولیعهد شدن لقب شاهزادهٔ ولز را دریافت کرد.چارلز سوم در ۸ سپتامبر ۲۰۲۲ پس از مرگ مادرش الیزابت دوم، پادشاه بریتانیا و ۱۴ قلمرو مشترک المنافع دیگر شد. همسر اول چارلز سوم  پرنسس دایانا، شاهدخت پادشاهی متحد بود که یک سال پس از طلاق از چارلز سوم در سال ۱۹۹۷ در تصادف کشته شد. چارلز در ۹ آوریل ۲۰۰۵ با کامیلا پارکر ملکه هم‌نشین بریتانیا ازدواج کرد. چارلز سوم چارلز، به عنوان شاهزاده ولز، وظایف رسمی را به نیابت از الیزابت دوم برعهده گرفته بود. او پرینس تراست را در ۱۹۷۶ تأسیس کرد، حامی خیریه‌های شاهزاده و حامی، رئیس یا عضو بیش از ۴۰۰ خیریه و سازمان دیگر است. چارلز از سال ۱۹۹۳ روی ایجاد پاوندبری، یک شهر جدید تجربی در جامعه بر اساس دیدگاه‌های خاص در مورد معماری کار کرده‌است.

مراسم تاج‌گذاری چارلز سوم، پادشاه بریتانیا و کامیلا، همسرش و ملکه همنشین این کشور شنبه ۶ مه در کلیسای وست مینیستر لندن برگزار شد. تاج‌گذاری توسط اسقف اعظم کانتربری انجام شد و مدت این مراسم کمتر از تاج‌گذاری ملکه الیزابت بود. تاج‌گذاری پیشین در سال ۱۹۵۳ سه ساعت طول کشید.

کامیلیای ۷۵ ساله همسر دوم چارلز نیز در این مراسم دوساعته به عنوان ملکه تاجگذاری کرد و در مراسم امسال تلاش شده بود که وجهه‌ای پیشرو به آن داده شود، به این ترتیب حضار در مراسم بیانگر مردم اکنون متنوع‌تر بریتانیا باشند (۲۰ درصد از حاضران از قومیت‌ها بودند) و رهبران همه مذاهب موجود در این کشور دعوت شده بودند. چارلز سوم و کامیلا از کاخ باکینگهام در آغاز با کالسکه سلطنتی در صفوف پادشاهی به سوی کلیسای وست مینیستر حرکت کردند. مردم از اقصی نقاط بریتانیا از روز‌ها قبل به خیابان‌های لندن آمده بودند تا بتوانند پادشاه و ملکه را از فاصله‌ای نزدیک‌تر ملاقات کنند.

مراسم روز شنبه نسبت به مراسم تاجگذاری  ملکه الیزابت در سال ۱۹۵۳ در مقیاس کوچکتری انجام شد، اما  این مراسم هنوز پرزرق و برق بود و مجموعه‌ای از وسائل تاریخی از رداهای زربفت و شمشیرهای جواهرنشان تا یک کوپال یا گرز سلطنتی دارای بزرگترین الماس بیرنگ تراش‌خورده جهان در آن به کار رفته بود.

چارلز در سپتامبر گذشته به طور خودکار پس از مرگ مادرش جانشین او شد و انجام تاجگذاری ضروری نبود، اما این مراسم به عنوان وسیله‌ای برای مشروعیت دادن عمومی به پادشاه شمرده می‌شود.