به گزارش خبرنگار رصد ورزشی و به نقل از خبر ورزشی؛ انتخابات ریاست فدراسیون والیبال برخلاف دورههای قبل حاشیهدار شده است. آن هم با حضور محمدرضا داورزنی رئیس سابق فدراسیون و معاونت وزیر ورزش. این روزها انتقادات بیشتری متوجه او است، اما داورزنی هم تا دو روز پیش روزه سکوت گرفته بود، با استعفا از وزارت حرف زد.
*چطور روزه سکوت را شکستید؟
من از ۲۴ شهریور با ثبتنام در انتخابات با کسی مصاحبه نکردهام و جلوی هیچ دوربینی نرفتهام، اما دیگران از این شبکه به شبکه دیگر میچرخیدند و هرجا دلشان خواست رفتند و حتی با اسکایپ برای شبکه ایراننشنال یا صدای آمریکا (VOA) صحبت کردند، اما من فقط سکوت کردم چراکه عزت کشورم مهمتر از هر چیزی است. من به خاطر خودم نباید هر غلطی بکنم. حتی در هیچ مراسم رسمی بهجز جزیره هرمز نرفتم تا نگویند تبلیغ کرده، اما این همه بداخلاقی را نمیفهمم.
*انگار این هجمه شما را خیلی ناراحت کرده؟
نباید با بداخلاقی فضای جامعه را مشوش کرد، اما بعضیها از هر ابزاری استفاده میکنند تا یکی را بزنند. مگر ما چه کار کردهایم؟ والیبال ۱۵ سال چه مسیری را طی کرد؟ اگر بد عمل میکرد چه میکردند؟ والیبال تنها رشتهای است که در تاریخ ورزش ایران موفق بوده و تیم جوانان، نوجوانان و تیم ملی اش در سطح دنیا درخشیده است. در همین سالهای تحریم و نبود بودجه ما مشکل تأمین منابع نداشتیم، اما چرا فدراسیون را به سمت نابودی میبرند؟ بعد به نفراتی که زحمت کشیدهاند تهمت و افترا میزنند. آخر برای چه؟ من سرباز این نظام هستم و وقتی گفتند بیا وزارتخانه کمک کن، رفتم. واقعاً مزد من داورزنی این بود؟ در انتخابات یک عده کاندیدا میشوند که یا رأی میآورند و یا نمیآورند، اگر کسی رد صلاحیت شود به داورزنی چه ربطی دارد؟ باور کنید خدایی هم هست. چرا این همه ظلم، افترا و حرف بیربط برای چه؟ هر جا رفتند، گفتند مستنداتی هست که خوردند و بردند. در حالی که سازمان بازرسی طبق روال عادی فدراسیونها را بازرسی میکند و لازم باشد به مراجع دیگر ارجاع میدهد، اما بعضیها حتی وارد زندگی خصوصی من و همسر و بچههایم شدهاند که چه بشود؟ نابود کردن یک نفر چه جوری است؟ در این سه سال چه کاری میتوانستند بکنند و نکردند؟ و حتی از دادن اطلاعات به BBC، صدای آمریکا و من و تو هم دریغ نکردند. همه آقایان دنبال صندلی هستند.
*حرف سر این است که شما خواستید نشان دهید تنها داورزنی برای والیبال خوب است.
من وقتی از والیبال به وزارت رفتم ۱۰ – ۱۱ ماه سرپرست بودم و بعد رئیس آمد. بعد قانون بازنشستهها مطرح شد اینها دست من بود؟ بعد هم سرپرست گذاشتیم. من مریض بودم از والیبال بروم و حالا بخواهم دوباره با رها کردن معاونت وزارت برگردم فدراسیون؟ اصلاً ضرورتی دارد؟ اگر مسیر فدراسیون درست پیش میرفت ضرورتی داشت؟ آن هم فدراسیونی که موقع رفتنم ۱۲ میلیارد بودجه داشت؛ ۸ میلیارد نقد و ۴ میلیارد طلب از بانک، اما حالا ۴ میلیارد بدهی دارد. اصلاً در استراتژی من برگشت به فدراسیون والیبال نبود، اما وقتی میبینم رهبر انقلاب در دیدار با کاروان بعد از بازیهای آسیایی هم به وزیر و هم من میگویند حواستان به والیبال هست؟ یکی، دو سالی است افت کرده، یعنی توجه کنید و نگذارید افت کند به خاطر همین دغدغهام شد. من با احترام به همه کاندیداها احساس وظیفه کردم و با سپردن معاونت وزیر بهفرد دیگری به فدراسیون برگردم تا شرایط والیبال بهتر شود تا قولمان به مردم برای رفتن تیم ملی روی سکوی المپیک عملی شود. آنهایی که ادعا دارند کارنامهشان را نشان دهند. والیبال محل آزمون و خطا نیست قرار نیست مدیریت را تجربه کنی. اگر فکر میکردم یکی از کاندیداها میتواند والیبال را اداره کند، نمیآمدم.
* به خاطر هجمهها از وزارت استعفا دادید؟
من کنار کشیدم تا شبهای نباشد که مجمع را برای خودم چیدم. من حتی اگر معاونت ورزش میماندم هم میتوانستم کاندیدای انتخابات باشم. چراکه در فرآیند انتخابات نقشی نداشتم. اعضای مجمع را فدراسیون میچیند و حتی نماینده ورزشکاران، مربیان، داوران و ارگانها هم با من نیست، اگر انتخاب میشدم و معاون وزیر بودم دو شغله میشدم. اگر آییننامه انتخابات را بخوانید میبینید در آن صورت هم تخلفی نکرده بودم.
*این همه هجمه از کجا نشأت میگیرد؟
اگر در والیبال کاری نمیکردم و موفق نبودم این همه هجمه علیهام نبود. کسی کاری به من نداشت. من در سه دوره انتخابات والیبال با ۴۵ رأی رئیس شدم. همین حالا هم خواست هیئتها، بازیکنان و مربیان برگشت من بود.
*اسم داوری در لیست کاندیداهای انتخابات از کجا درآمد؟ مگر وزیر با استعفایش مخالفت نکرده بود؟
من از وزیر کتباً خواستم تا برای رفع شبهه، اجازه دهد اسم او در لیست کاندیداها بماند. حتی استعفا ندادن داوری و سعادتمند از سمتشان در وزارت به خاطر کاندیداتوری هم خلاف قانون نیست.