به گزارش خبرنگار رصد ورزشی و به نقل از وبسایت نود ؛ همه چیز از دقایق پایانی بازی یوونتوس و جنوا شروع شد؛ جایی که رونالدو شبیهسازی کرد و باعث پنالتی پیروزیبخش صدرنشین سری A شد.
حدود 2 ساعت بعد، ماجرا اندکی بودارتر شد. در دقایق پایانی بازی ناپولی، خطای واضح روی یورنته از سوی داور نادیده گرفته شده و در برگشت، رقیب به گل تساوی دست یافت! به همین راحتی، 2 امتیاز از حساب ناپولی کم شد و 2 امتیاز به حساب یووه واریز شد!
صدای سنا درآمد
این اتفاق باعث شد سناتورهای مجلس سنای ایتالیا بار دیگر به خودشان اجازه دخالت در امور فوتبالی را بدهند. در این شرایط مقرر شده مسائل داوری مسابقات سری A در مجلس سنا ایتالیا مورد بحث قرار گیرد. جیانی پیتلا، سناتور حزب دموکراتیک مجلس سنا ایتالیا با انتشار پستی در صفحه اجتماعی خود اعلام کرد همراه یکی دیگر از سناتورها، موضوع یاد شده را در مجلس سنا مورد بحث قرار خواهند داد.او در این پست خود نوشته: «در دقیقه 85 دیدار ناپولی مقابل آتالانتا، داور از گرفتن یک پنالتی بسیار واضح و مشخص برای ناپولی خودداری کرد؛ این در حالی است که دقیقا 2 ساعت بعد از این اتفاق و در بازی یوونتوس و جنوا خطای به مراتب کماهمیتتر و با وضوح کمتر پنالتی اعلام شد. خیال هواداران راحت باشد که این موضوع قطعا در مجلس سنا مورد بحث قرار خواهد گرفت!» این برای اولین بار نیست که فوتبال و سیاست در هم آمیخته میشوند.
مرگ به خاطر هواداری از میلان
آلدو مورو، یکی از سیاستمداران بلندپایه ایتالیا بود که در دهه 70 قدرت زیادی داشت. مورو از سال ۱۹۴۶ وارد فعالیتهای سیاسی شد و در ۱۶ مارس ۱۹۷۸ در یک درگیری خیابانی در رم ربوده شد. ربایندگان او، اعضای بریگاد سرخ بودند و سرانجام مورو پس از ۵۴ روز اسارت، کشته شد. جسد او در یک خودرو در نزدیکی در ورودی حزب دموکرات مسیحی یافت شد اما یادداشت نوشته شده حوالی جسدش، سرنخهای زیادی به دست پلیس داد. روی برگهای نوشته شده بود؛ «از طرف مخالفانت؛ آنهایی که در سنسیرو مینشینند.» مورو یک راستگرا بود و هواداران میلان حداقل قبل از ورود برلوسکونی به دایره ریاست باشگاه، چپگرا محسوب میشدند. به دلیل همین عقاید، شاخهای از گروههای افراطی هواداران میلان را بریگاد سرخ مینامند؛ همان گروهی که در عرصه سیاست، مورو را ربود و در نهایت کشت! از آن زمان تاکنون، بریگاد سرخ هنوز در فضای سیاسی ایتالیا نفس میکشد و اتفاقا صدایش در سنسیرو هم به گوش میرسد؛ آن هم به عنوان طیف چپگرای هواداران تیم.
فوتبالیست افسانهای در مجلس سنا
اگر سنای فعلی ایتالیا با نمایندگان عمدتا غیرفوتبالی فعلی قصد دخالت در امور فوتبالی را دارد، چند دهه پیش یک فوتبالیست سابق در نقش نماینده مجلس تصمیمات مهم غیرورزشی اتخاذ میکرد! جانی ریورا، اسطوره میلان پس از به ثمر رساندن 128 گل در 527 بازی، سال 1979 از فوتبال خداحافظی کرد و اندکی پس از نقشآفرینی به عنوان نایبرئیس میلان روانه مجلس سنای ایتالیا شد. جالب اینکه او برخلاف بیشتر فوتبالیها به شکل دائمی در این پست ماند و موقتی نبود. شروع به کار رسمی او در مجلس سنا سال 1994 شکل گرفت و در عرض یک ربع قرن حضور در این عرصه در 5 حزب فعالیت کرده است.
مورد جالب برلوسکونی
سیلویو برلوسکونی تا قبل از ریاست بر میلان تنها از طریق پدرش که طرفدار دوآتشه روسونری بود با قرمز و مشکیها ارتباط داشت اما به محض اینکه اولین بار دوربینهای تلویزیونی صورت او را در جایگاه ریاست میلان نشان دادند، ماجرا عوض شد و سیلویوی فوقثروتمند خودش را در حد یک آنالیزور حرفهای فوتبال معرفی کرد. او با پولهای هنگفت میلان را از یک تیم تازه صعود کرده ضعیف به قدرت اول ایتالیا و اروپا و رکورددار شکستناپذیری متوالی (58 بازی) تبدیل کرد و خودش هم از این طریق به بالاترین صندلی ممکن یعنی پست نخستوزیری رسید. برلوسکونی درست مانند دوران ریاست بر میلان در نخستوزیری هم فراز و فرودهای زیادی داشت و هر چقدر شروع خوبی داشت، با بدنامی هر 2 پست را ترک کرد.